سیمای حوزه

برخیز که حجت خدا می آید

رحمت زحریم کبریا می آید

از گلشن عسگری گذر کن که سحر

بوی گل نرگس از فضا می آید

کسی فانوس بر دستش، بسان نور می آید

امیر قلب ما دارد، ز راه دور می آید

تجلی و ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در هستی

نویسنده: حسن علی پور(1)

چکیده
تجلی و ظهور، مفهومی بنیادین در عرفان نظری به شمار می آید و هم ردیف با مفاهیمی چون وحدت و کثرت، اسما و صفات، انسان کامل و فنا، پر گستره و پرکاربرد است. عرفان آن گاه از تجلی و ظهور سخن به میان می آورد که عزم رخ گشودن از حقیقت مطلقه نماید. وجود مطلق تا بر اطلاق خود باقی باشد، دست معرفت نظری و عملی، و عقلی و شهودی، هرگز بدان نمی رسد و نقاب بر رخ، از ازل تا ابد پوشیده می ماند. آن گاه که اراده کند پرده از رخ برگیرد، تعیّن می یابد و با نخستین تعیّن جلوه کرده، سلسله تجلیات و ظهورات نیز می آغازد.
کلام، نظام پیدایش عالم را خلقت می نامد؛ فلسفه با علیّت، هستی را برمی رسد و عرفان نظری با تجلی و ظهور وجود را می کاود. از تجلی و ظهور با تشأن و تنزل و مانند آن نیز یاد می آورند. از دیگرسو، عرفان نظری و عملی چنان با مفهوم و حقیقت انسان کامل درهم تنیده که کم تر جایی از آن را بدون حضور وی بتوان به فرجام رساند. از آن جا که پرشکوه ترین مصداق خلیفه الله و برترین انسان کامل محمدی صلی الله علیه و آله و سلم در این روزگاران و تا برپایی قیامت، موعود ادیان، مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است، کنکاش در ارتباط این دو مفهوم بنیادی می تواند سرآغازی بر بسیاری معارف امامت و پژوهش های دامنه دار میان رشته ای، به ویژه در حوزه عرفان و مهدویّت باشد.
نوشتار پیش رو بر آن است تا آغازگری باشد بر این پویش و کاوش.

صفحات: 1· 2

یا صاحب الزمان

داد مظلومان را

بیا

و بستان

غبار دلم را تو بشوی

ای بهترین عالم…..

معـــایب مـــن….

محــــاســــن تــــو را….

سپیــــد کرد….

یا ایهــــا العزیـــــز…..

توبه زیباست ولی از جوان زیباتر…..

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله

یا علــی اکــــبر ^{علیه السلام}

چـــه نمـــازی بـــشود جنــــت الاعلــــــی وقــــــــتی

تــــــو مــــــؤذن شوی و شیـــــــخ جمــــــاعت پدرتـــــ…..

*

*

*

ولادت با سعادت حضرت علی اکبر ^{علیه السلام} بر همه مدافعین و خادمین مکتب اهل بیت ^{علیهم السلام} مبارک….