عيد اكبر
عيدتان مبارك
حضرت امام خامنهای مدظله العالي: «عید غدیر را فرمودهاند: «عیدالله الاکبر»؛ از همهی اعیاد موجود در تقویم اسلامی این عید بالاتر است.» ۱۳۹۵/۰۶/۳۰
عيدتان مبارك
حضرت امام خامنهای مدظله العالي: «عید غدیر را فرمودهاند: «عیدالله الاکبر»؛ از همهی اعیاد موجود در تقویم اسلامی این عید بالاتر است.» ۱۳۹۵/۰۶/۳۰
به گواه پیامبر
حضرت امام خامنهای مدظله العالي: «معیارهای متعددی در اسلام، معیار برگزیدگی و برتری است، از علم و تقوا و انفاق و ایثار و جهاد و بقیهی معیارها، یکی یکی با امیرالمؤمنین تطبیق میکند… پیغمبر اکرم دربارهی امیرالمؤمنین طبق نقل همهی مسلمانان -شیعه و سنی- میفرمود: «أنا مَدینَةُ العِلم و عَلىٌّ بابُها»، از این بالاتر چه شهادتی؟… کیست که بتواند این چیزها را در علی بن ابیطالب علیهالسّلام انکار کند؟» ۱۳۸۸/۰۹/۱۵
عيد جانشيني وي پيامبر صلي الله عليه و آله، عيد ولايت و امامت اميرالمؤمنين علي عليه السلام برهمگان مبارك.
حضرت امام خامنهای مدظله العالي: «نا امیدی سَم است. اگر بنا بود در مقابل مشکلات ناامید بشویم، نسلهای قبل اصلاً حرکتشان متوقّف میشد و ما امروز باز در همان دوران طاغوت و انجماد و عقبماندگیِ وابستگی و فساد بودیم. هیچ چیزی برای شمای جوان موجب ناامیدی نباید بشود.» ۱۳۹۸/۰۵/۱۶
پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR در این اطلاعنگاشت، به مرور مطالبات رهبر انقلاب در بیاناتِ دیدار جهادگران (۱۰مرداد۹۸) و پیام ایشان به اعضای گروههای جهادی و بسیج سازندگی(۱۱مرداد۹۸)، پرداخته است.
حضرت امام خامنهای مدظله العالي: «ماه ذیحجّه است، یک ماه پُرمطلب، پُرمضمون، ماه عید قربان، عید غدیر، عرفه، مباهله و ولادت برخی از ائمّهی معصومین (علیهمالسّلام)… و مشرِف بر ماه محرّم و آغاز سال هجری قمری و ماه حسین (علیهالسّلام)، ماه شهادت، ماه افتخار.» ۱۳۹۶/۰۶/۲۶
ماه ذیالحجّه هم ماه عجیبی است؛ ماه دعا، ماه مناجات، ماه یادآوری میقات پروردگار با پیغمبر بزرگ [است]؛ اوج این حرکتِ تضرّع و دعا و توسّل هم روز عرفه است که آنجا شاهد گفتگوی امام بزرگوار و شهیدمان با خدای متعال هستیم -دعای عرفه، با آن مضامین بلند- بعد هم روز [عید] قربان، یادآوری قربانی بزرگ، وَ فَدَیناهُ بِذِبحٍ عَظیمٍ؛ بعد وارد دههی دوّم ذیحجّه میشویم، دههی غدیر، ماجرای عجیبی است؛ این ماه مهمّی است؛ و مقدّمهی ماه محرّم. ۱۳۹۷/۰۵/۲۲
ایّام، ایّام مهمّی است؛ این دههی آخر ذیحجّه بلکه نیمهی دوّم ذیحجّه؛ روزهای مهمّی از لحاظ تاریخ اسلام و حوادث تاریخی اسلام است. دیروز -روز بیستوچهارم- بنا بر مشهور، روز مباهله بود و همچنین روز نزول آیهی ولایت در حقّ امیرالمؤمنین (سلاماللهعلیه)؛ اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللهُ وَ رَسولُه وَ الَّذینَ ءامَنُوا الَّذینَ یُقیمونَ الصَّلاةَ وَ یُؤتونَ الزَّکاةَ وَ هُم راکِعون؛ امروز هم روز نزول سورهی هلاَتی است و به قولی امروز روز «مباهله» است؛ ایّام مهمّی است. خب، در همین نیمهی دوّم ذیحجّه، روز غدیر را هم که داریم که عید اکبر و حادثهی مهمّ تاریخ اسلام است. ۱۳۹۷/۰۶/۱۵
پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR بهمناسبت فرارسیدن ماه ذیالحجه، کلیپ صوتی «ماه درخشان» را منتشر میکند.
http://farsi.khamenei.ir/audio-content?id=43148
خالي از لطف نيست شنيدن اين كليپ صوتي با صداي دلنشين رهــــبر…
سیره امام صادق علیه السلام
زیرساخت های زندگی امام صادق (علیه السلام)
همه انسانها در زندگی خود، اصول و قوانین معینی برای خود طراحی کرده و طبق آن عمل می کنند؛ اما کدام اصول و قوانین او را به هدف وی از خلقتش می رساند، هر کسی بدنبال آن نیست.
اساساً هدف خداوند از خلقت انسان، چیست؟
قرآن کریم به این پرسش پاسخ داده و فرموده است: «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ»[1] و جن و انس را نیافریدم مگر براى آنکه مرا عبادت کنند. البته اگرچه در این آیه، هدف از خلقت انسان، عبادت و بندگی بیان گردیده اما این هدف، هدف میانی است؛ و هدف اصلی و حقیقت عبادت، کسب معرفت الهی است؛ چنانچه در روایتی از امام حسین علیه السلام آمده که فرمودند: «أَیهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ ذِکْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلا لِیعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَا سِوَاهُ» «خداوند مردم را نیافرید مگر براى معرفت و شناختن و چون او را شناختند، او را عبادت مىکنند و هر که او را عبادت کند، از بندگى غیر او بىنیاز مىشود.»[2]
شخصی پرسید: «ای پسر رسول خدا! پدر و مادرم به فدایت، معنای شناخت خدا چیست؟» ایشان فرمودند: «مَعْرِفَةُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِی یَجِبُ عَلَیهِمْ طَاعَتُهُ» «معرفت خدا عبارت است از اینکه اهل هر زمان امامی را که اطاعتش بر آنان واجب است، بشناسد».
بدیهی است اگر او را نشناسد، حتماً و یقیناً از امام دیگری تبعیت میکند و از صراط مستقیم بندگی خدا خارج میشود.
اما نکته ای که قابل تامل است، برای آنکه انسان خداوند را عبادت کند و او را بشناسد و معرفت کسب کند، چه راهی را باید طی کند؟
پاسخ آن است که باید راه را از راهنمایی پرسید که این راه را طی کرده و به کمال رسیده و به اوج و قله معرفت و بندگی دست یافته است.
زیرساخت های زندگی امام صادق (علیه السلام)
بیاییم جواب آن را از امام صادق علیه السلام بپرسیم که زیرساخت های زندگی ایشان چیست؟ و ایشان چه اصول و قوانینی را برای طی این راه طولانی، بنا نهاده اند؟
جواب آن است که این سوال را کسی از حضرت پرسید، و حضرت اینگونه پاسخ دادند و فرمودند: «عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْیَاءَ: عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلِی لَا یَعْمَلُهُ غَیْرِی فَاجْتَهَدْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَیَّ فَاسْتَحْیَیْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزْقِی لَا یَأْکُلُهُ غَیْرِی فَاطْمَأْنَنْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ آخِرَ أَمْرِی الْمَوْتُ فَاسْتَعْدَدْتُ»[3].
بر چهار اصل:
1. فهمیدم که عمل مرا کسى دیگر انجام نمى دهد پس (برای انجام آن) تلاش نمودم.
اوقات فراغت به بخشی از اوقات انسان گفته میشود که در آن از اشتغالهای فردی رها شده، به تفریح، سرگرمی، سفر و مشارکتهای اجتماعی میپردازد. آدمی نیاز به استراحت و سرگرمی دارد. همچنین مشارکتهای اجتماعی او را به سمت استفاده از اوقات فراغت میکشانند. مبانی دینی به ما میگوید میتوان برای اوقات فراغت برنامه ریزی کرد و از این زمان برای ارتقای فکر، اندیشه و معنویّت بهره برد. مهم ترین مسئله دربارهی اوقات فراغت، نحوهی گذران آن است.
فراغت، زمانی است که فرد از تعهدات شغلی، خانوادگی و اجتماعی رهاست و در آن به انجام فعالیتهای فرح بخش و نشاط آور میپردازد. فراغت زمانی است که فرد آن را طبق سلایق، تمایلات و علایق خود برنامه ریزی میکند و این برنامه ریزی به نیازهای روحی، سن، موقعیت و پایگاه اجتماعی و تواناییهای مالی وی نیز بستگی دارد. این فعالیتها، به طور کلی سبب ابراز وجود و خود شکوفایی فرد میشود. امام رضا (علیه السلام) فرمود:
فرزند آدمی یک روز است، هر کس صبح کند و در منزلش آرام گیرد و بدنش سالم باشد و روزی یک روز را هم داشته باشد این مرد به همه نیکهای دنیا رسیده است. (1)
1)تفکّر
امام رضا (علیه السلام) فرمود:
عبادت آن نیست که انسان، نماز و روزهی بسیار به جا آورد؛ بلکه عبادت، اندیشیدن بسیار دربارهی امور الهی است. (2)
2) بازی
یک) نهی از قمار
امام رضا (علیه السلام) فرمود:
«میسر» (3) (که در قرآن از نهی شده است) قمار است. (4)
دو) اجتناب از شطرنج
امام رضا (علیه السلام) در پاسخ به سؤالی در مورد بازی شطرنج فرمود:
هر کس سخنی میگوید، باید حاوی ذکر خدا باشد و نیز هر کس سکوت میکند، باید سکوتش برای غیر خدا نباشد. (5)
امام رضا (علیه السلام) فرمود:
کسی که شطرنج بازی کند همانند کسی است که وارد آتش دوزخ شود. (6)
سه) راهکاری جالب
امام رضا (علیه السلام) فرمود:
هر کس از شیعیان ما باید از شراب خواری و بازی شطرنج اجتناب کند و اگر در او تمایلی به این دو باشد متذکّر حسین (علیه السلام) شود تا خداوند گناهان او را از بین ببرد، هر چند به اندازهی ستارگان آسمان باشد. (7)
3) ورزش
امام رضا (علیه السلام) فرمود:
اوقات روز خود را به چهار قسمت تقسیم کنید: ساعتی برای عبادت، ساعتی برای تأمین معاش، ساعتی برای معاشرت و ساعتی را به تفریحها و لذائذ اختصاص دهید تا با مسرّت، نشاط و آرامش قادر به انجام سه وظیفهی دیگر شوید. (8)
4) سفر و سیاحت
یکی از یاران امام رضا (علیه السلام) میگوید: نامهی حضرت رضا (علیه السلام) را خواندم، در آن نامه چنین آمده بود:
به شیعیان من بگو زیارت من به اندازهی هزار حج پاداش دارد. (9)
یک) انواع سفر
الف) سفرهای تجاری و اقتصادی
امام رضا (علیه السلام) به نقل از نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) میفرماید:
بازگشت آشنایی با عملیات مرصاد درست۶ روز پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل از سوی ایران، مقارن ساعت ۱۴:۳۰ سوم مرداد سال ۶۷ منافقین و ارتش عراق به تصور اینکه اوضاع داخلی ایران نابسامان است، عملیات مشترک خود را با هجوم زمینی از مسیر سرپل ذهاب و از جنوب گردنه پاتاق (نزدیکی سرپل ذهاب) آغاز و به طرف شهر کرند پیشروی کردند.
حدود ساعت ۱۸:۳۰ اولین تانکهای عراقی با آرم منافقین وارد شهر شدند و پس از تصرف کردند، حرکت خود را به سمت اسلامآباد غرب آغاز و به محض رسیدن به مدخل شهر، اقدام به قطع برق و ارتباط مخابراتی و هم چنین تیراندازی و آشفته نمودن اوضاع کردند.
این در حالی بود که از چند روز پیشتر ارتش عراق در تکاپو بود تا در آخرین فرصتها صحنه نبرد را به نفع خود تغییر دهد.
پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸، ارتش عراق در اقدامی شتابزده، منطقه خوزستان را بار دیگر مورد هجوم گسترده قرار داده و تا جاده اهواز ـ خرمشهر پیشروی کرده و خرمشهر را نیز در معرض تهدید قرار داده بود.
به این ترتیب در حالی که اغلب یگانهای ایران در جبهه جنوب مستقر بودند، منافقین از اوضاع داخلی ایران سوءاستفاده کرده و از مسیر پاتاق تا تنگه چهار زبر پیشروی کردند.
منافقین طرح عملیات خود را در یک جلسه ۲۴ ساعته آماده کرده بودند و در تاریخ ۳۱ مرداد، نیروهای خود را توجیه کرده و نام عملیات خود را هم فروغ جاویدان گذاشته بودند.
گویا در همان جلسه، منافقین به خیال واهی پیشروی تا تهران، با تحلیل وضعیت داخلی ایران گفته بودند که جمعبندی نهایی را در میدان آزادی تهران انجام خواهند داد.
تمرکز نیروهای ایرانی در جبهه جنوب منجر بدان شد که حرکت منافقین در داخل خاک ایران در ابتدا به سرعت انجام گیرد.
اما بلافاصله بعد از اینکه خبر هجوم دشمنی که چندان هم هویتش مشخص نبود به نیروهای خودی رسید، شهید علی صیاد شیرازی راهی کرمانشاه شد تا اوضاع را بررسی کند.
شهید صیاد شیرازی در زمان حیاتش در جایی ماجرای ورود منافقین و مطلع شدن از حمله آنها را اینگونه تعریف میکند: «… یک دفعه ساعت 8/30 شب از ستاد کل به من زنگ زدند و گفتند: دشمن از سرپل ذهاب، گردنه پاتاق با سرعت به جلو مى آید. همین جورى سرش را انداخته پایین مى آید. من گفتم: کدام دشمن؟! اگر تنها از یک محور میآید، پس چه جور دشمنی است؟! گفتند: نمى دانیم. گفتند: همین طور آمده الان هم به کرند رسید و کرند را هم گرفتند. چون بعد از پاتاق، مى شود کرند، بعد از کرند، مى شود اسلام آباد غرب و سپس نیز مى آیند به کرمانشاه. گفتم: این چه جور دشمنى است؟ گفتند: ما هیچى نمى دانیم…»
شهید صیاد شیرازی ادامه میدهد: «…آخر گفتم: فقط به هواپیما بگویید که ساعت 10/30 آماده بشود ما با هواپیما برویم به کرمانشاه. طاق بستان محل قرارگاه بود. مجبور شدیم پیاده شویم، ماشین گرفتیم، رفتیم تا رسیدیم و تا ساعت 1/30 شب ما دنبال این بودیم، این دشمنى که دارد مى آید، کیه؟ ساعت 1/30 شب یک پاسدارى آمد، گفت: من اسلام آباد بودم، دیدم منافقین آمدند، ریختند توى شهر!
تازه فهمیدم منافقین هستند ریختند توى شهر.»
در این عملیات منافقین، حدود ۳۰ تیپ رزمی جهت تهاجم خود به خاک ایران تشکیل داده بودند.
هر تیپ ۱۷۰ نفر نیروی رزمی (۲۰ زن و ۱۵۰ مرد) در اختیار داشت که به همراه نیروهای پشتیبانی به ۲۸۰ نفر میرسید و دارای دو گردان پیاده، یک گردان تانک، یک گردان ادوات و یک گردان ارکان و پشتیبانی رزم بود.
در بدو ورود منافقین، تعدادی از نیروهای سپاه و مردم با آنان درگیر شدند، سپس با استفاده از تعداد زیادی تانک دجله و خودرو، نیروهای منافقین به طرف کرمانشاه عزیمت کردند که در منطقه حسن آباد،۲۰ کیلومتری اسلام آباد به دلیل سازماندهی جدید رزمندگان ایرانی و جمع آوری نیرو، منافقین زمین گیر شدند.
نیروهای خودی در فاصله ۲۰۰ متری آنان در ارتفاعات چهارزبر ضمن تشکیل خط پدافندی با آنان درگیر شده، و بعدازظهر ۴ مرداد با محاصره شهر اسلام آباد، به منظور انسداد عقبه و راه فرار، سه راه اسلام آباد – کرند را قطع، و آنها را محاصره کردند.
رزمندگان خودی در روز ۵ مرداد عملیات مرصاد را با رمز «یا علیبنابیطالب(ع)» آغاز کردند و طی چندین ساعت، صدها تن از منافقین را به هلاکت رسانده و مابقی را به فرار وا داشتند.
در این عملیات، رزمندگان اسلام از قسمت سه راهی اهواز (پشت پمپ بنزین اسلام آباد) دشمن را دور زدند و تلفات زیادی به منافقین وارد کردند.
طبق یک آمار بیش از ۲۵۰۰ نفر از منافقین در این عملیات به هلاکت رسیدند.
تنگه چهار زبر که محل زمین گیر کردن نیروهای منافقین بود امروز به مرصاد معروف شده است.
جایی که نیروهای رزمنده کشورمان به دلیل کمین برنامه ریزی شده توطئه شوم نیروهای منافقین را خنثی کردند. مرصاد یعنی کمین.