سیمای حوزه

برای داشتن آرامش، باید روحیه مراقبت گری از خود را تمرین کنیم. 
 چکیده: مادر بودن می‌تواند تجربه ای سودمند ولی استرس‌زا باشد. اگثر اوقات، در دنیای شلوغ مادر بودن به راحتی متوان درگیر جرئیات ریز شد و عقب افتاد. بسیاری از مادران نگران وارد کردن این استرس ها به فرزندانشان هستند. اگر می‌خواهید با آرام تر شدن مادر بهتری باشید، باید اهمیت دادن به خود را تمرین کنید، زمان مفیدی را با فرزندانتان بگذرانید و طرز فکر کردنتان را تغییر دهید. با ما همراه باشید. 


چگونه با داشتن آرامش، مادر بهتری باشیم؟
قسمت اول
اهمیت دادن به خود
 مراقبت کردن از خود را تمرین کنید. اگر می‌خواهید از دیگران مراقبت کنید، اول باید مراقب خود باشید. نه تنها به انرژی که از این کار به دست می‌آورید نیاز دارید، بلکه فرزندانتان هم از شما می‌آموزند. الگوی یک زندگی سالم که در آن مرتبا از خود نگه داری می‌کنید، باشید.
مادر بودن عموما به عنوان فداکاری کامل دیده می‌شود. از مادر ها انتظار می‌رود تا تعدادی از امکانات و راحتی های خود را برای بر طرف کردن نیاز های فرزندانشان کنار بگذارند. این کار می‌تواند نتیجه‌ی عکس بدهد. بچه ها می‌آموزند که از نیاز های خود بکذرند تا بقیه را راضی کنند. بهترین راه یاد دادن هر چیزی به فرزندتان، انجام دادن آن است، پس از خود نگه داری کنید تا فرزندتان هم از خودش نگه داری کند.
الگوی یک زندگی سالم باشید. در میان کار و وظایف خانه استراحت کردن را فراموش نکنید. همه‌ی کارهایتان را در میان روز برای خوردن نهار متوقف کنید. شب ها به مقدار کافی بخوابید. هر چند وقت یک بار به دیدن دوستانتان بروید. بسیاری از مادر ها از رها شدن عذاب وجدان دارند، ولی جای نگرانی نیست. فرزندانتان احساس نمی کنند نادیده گرفته شده اند، بر عکس می‌فهمند چه فرد مثبت، سالم و شادی هستید.
واضح است که واقعا نگه داری از خود سخت تر از فقط بیان کردن آن است. بخصوص اگر بچه های کوچک دارید و بیشتر از دیگر اعضای خانواده اهمیت می‌دهید. اشکالی ندارد درخواست کمک کنید. اگر عضوی از خانواده تان در نزدیکی شما زندگی می‌کنند، ازشان بخواهید از بچه ها برای چند روز مراقبت کنند یا آنها را برای گردش ببرند تا بتوانید کمی بخوابید و کم خوابی هایتان را جبران کنید. می‌توانید از پدر هم این درخواست را بکنید.

ادامه »

«اوّلین فریضه‌ی دانشجویی عبارت است از آرمان‌خواهی.» و پیگیری آرمان‌ها و تکرار و پافشاری بر آنها موجب گفتمان‌سازی و اثرگذاری بر مراکز تصمیم‌گیری مدیریّت کشور خواهد شد. حضرت امام خامنه‌ای ^{مدظله العالي} در مقاطع مختلف ضمن حضور در دانشگاه، آرمان‌ها و گفتمانهای مختلفی را با دانشجویان در میان گذاشته‌اند. «گفتمان‌سازباشید» مروری است بر محورهای گفتمانی بیانات رهبر انقلاب که با حضور در دانشگاه‌‌های تهران مطرح شده‌است.

رهبر انقلاب اسلامی در روایتی از دلیل تظاهرات دانشجویان در ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲میگویند: جالب است توجه کنید که ۱۶ آذر در سال ۳۲ که در آن سه نفر دانشجو به خاک و خون غلتیدند، تقریباً چهار ماه بعد از ۲۸ مرداد اتفاق افتاده؛ یعنی بعد از کودتای ۲۸ مرداد و آن اختناق عجیب - سرکوب عجیب همه‌ی نیروها و سکوت همه - ناگهان به وسیله‌ی دانشجویان در دانشگاه تهران یک انفجار در فضا و در محیط به وجود می‌آید. چرا؟ چون نیکسون که آن وقت معاون رئیس جمهور آمریکا بود، آمد ایران. به عنوان اعتراض به آمریکا، به عنوان اعتراض به نیکسون که عامل کودتای ۲۸ مرداد بودند، این دانشجوها در محیط دانشگاه اعتصاب و تظاهرات میکنند، که البته با سرکوب مواجه میشوند و سه نفرشان هم کشته میشوند. حالا ۱۶ آذر در همه‌ی سالها، با این مختصات باید شناخته شود. ۱۶ آذر مال دانشجوی ضد نیکسون است، دانشجوی ضد آمریکاست، دانشجوی ضد سلطه است. ۱۳۸۷/۰۹/۲۴

حضرت امام خامنه ای ^{مدظله العالي} سال ۱۳۹۶ در اولین روز از ماه مبارک رمضان در محفل انس با قرآن با اشاره به پرداخت‌های مالی عربستان سعودی به آمریکا فرمودند: «احمقها خیال میکنند که با دادن پول و با کمک کردن میتوانند صمیمیّت دشمنان اسلام را جلب کنند، درحالی‌که صمیمیّتی وجود ندارد؛ همان‌طور که خودشان هم گفتند، مثل گاو شیرده هستند؛ شیرشان را میدوشند، وقتی دیگر شیر نداشتند، ذبحشان میکنند. این وضع امروز دنیای اسلام است.» ۱۳۹۶/۰۳/۰۶
رهبر انقلاب در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامى‌ بار دیگر با اشاره به این موضوع فرمودند: «همه شنیدند که رئیس جمهور یاوه‌گوی آمریکا، حکام سعودی را تشبیه کرد به گاو شیرده؛ این تحقیر است، این اهانت است… اگر آل‌سعود از اهانت به خودشان بدشان نمی‌آید خب به جهنم، بدشان نیاید، اهانت بشوند؛ اما این اهانت به مردم منطقه است، اهانت به ملتهای مسلمان است.» ۱۳۹۷/۰۹/۰۴

حضرت امام خامنه‌ای ^{مدظله العالي}: «امروز مردم یمن سخت‌ترین شکنجه‌ها را دارند از ناحیه‌ی دولت سعودی و همراهانش، و آمریکا و پشتیبانانش تحمل میکنند. لکن بدانید قطعاً ملت یمن و انصاراللّه پیروز خواهند شد. راه، تنها مقاومت است و آن چیزی که امروز آمریکا و متحدینش را دستپاچه کرده ایستادگی ملتهای مسلمان است و این ایستادگی نتیجه خواهد داد.» ۹۷/۰۹/۰۴

حضرت امام خامنه‌ای ^{مدظله العالي} در پیام به بیست و هفتمین اجلاس سراسری نماز، این اجلاس سالانه را نشانه‌ی حق‌گزاری در برابر فریضه‌ی نماز خواندند و درباره‌ی اهمیت نماز افزودند: نماز آنجا که با خشوع و حضور گزارده شود، جامعه را به صلاح و سداد در زبان و عمل می‌کشاند و اعتلا می‌بخشد.
متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این اجلاس که صبح امروز (چهارشنبه ۱۳۹۷/۹/۱۴) در استان سمنان برگزار شد و آیت‌الله شاهچراغی نماینده‌ی ولی‌فقیه در سمنان، آن را قرائت کرد به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین
اجلاس سالانه‌ی نماز از سوئی نشانه‌ی حق‌گزاری در برابر فریضه‌ئی است که میتواند بر همه‌ی اعمال و فرایض دیگر، روح بدمد و آنها را کارآمد کند: «إن قُبِلَت قُبِلَ ماسِواها» و از سوی دیگر خدمت بزرگی است به آنان که حقِّ این هدیه‌ی الهی را ندانسته و در آن سهل‌انگاری میکنند.
نماز آنگاه که با خشوع و حضور گزارده شود جامعه را به صلاح و سداد در زبان و عمل میکشاند و اعتلاء میبخشد.
بخش مهمی از گرفتاریها و آلودگیهای ما بر اثر نپرداختن به این حقیقت هشداردهنده است. از این رو ترویج نماز با همه‌ی شیوه‌های اثرگذار، در شمار وظایف بزرگی است که همه باید بدان اهتمام ورزیم و شما دست‌اندرکاران این اجلاس بویژه عالم مجاهد جناب حجةالاسلام آقای قرائتی بحمدالله در این راه از توفیق الهی بهره‌مند شده‌اید.
آموزش و پرورش میتواند در این عرصه از اثرگذارترین‌ها باشد.
مدارس را مزین کنید به نمازخوانی نوجوانان؛ این برترین تضمین برای سلامتی آینده‌ی جامعه است.
والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته
سیّدعلی خامنه‌ای         
۱۳ آذر ۱۳۹۷             

مدرسه علميه زينبيه ^{عليها السلام} فارسان جلسه اخلاق را با حضور حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای ملک پور (امام جمعه شهرستان فارسان)، جناب آقای بابایی (عضو هیات امنا مدرسه)، طلاب، دانش آموختگان و اساتید درمدرسه برگزار كرد.

حجت الاسلام والمسلمین ملک پور در جمع طلاب گفتندما ه ربیع، ماه پر خیر وبرکتی می باشد واذعان داشتند که یکی از نعمت بسیار مهم خداوند نعمت ولایت  می باشد وآنچه خدا به اهل زمین عنایت می کند به برکت نبی مکرم اسلام است و رشد هر کس بخصوص رشد معنوی به ارتباط او با نبی اکرم بستگی دارد و وجود حضرت هم به فضل خداوند است خداوند هم ازنعمتهای که به ما داده است سوال می کند که با آن نعمت ها چیکار کردیم.

ايشان در ادامه افزودند که امام رضا ^{علیه السلام} در اجتماع اهل سنت در مورد نعمت ها فرمودند: شما نعمت ها را در حد آب و غذا می دانید و از نعمت حقیقی که ولایت هست غافلید واین نعمت را خدا تا نخواهد به هر کسی نمیدهد.

ایشان گفتند شکر این نعمت این است که واجبات را انجام دهیم ، و وظایف طلاب را نسبت به نعمت ولایت، تبلیغ آنان دانستند و افزودند که ما نسبت به انقلاب هم وظایفی داریم که پیشرفت های انقلاب را تبیین وتشریح کنیم البته مشکلاتی هست اما انقلاب در این 40 سال خدمات بسیار داشته ودر استان خودمان که استان محدودی است ،پیشرفت های قابل توجه ای داشته و وقتی انسان به چهل سالگی می رسد پخته تر می شود و کامل و عاقل می شود و این انسان از این به بعد بیشتر دقت می کند و انقلاب ما هم به 40 سالگی رسیده وقوی تر خواهد شد و اگر ما امر به معروف را جدی می گرفتیم زودتر از اینها انقلاب به کشورهای دیگر سرایت می کرد. وی خطاب به طلاب گفتند که ما در حوزه هستیم و امکانات هم فراهم است پس باید سبک زندگی اسلامی را مد نظر بگیریم که که زندگی خود را اسلامی کنیم ولی متاسفانه سبک زندگی مردم امروزه به سمت فرهنگ غرب رفته است و ما باید نسبت به مسائل دقت لازم را داشته باشیم.

در ادامه ايشان در دفتر مدرسه با كاركنان اين مدرسه جلسه اي را برگزار نمودند. حجت الاسلام و المسلمین ملک پور ضمن تشکر از زحمات کارکنان این مدرسه، از فعالیتهای مدرسه ابراز خرسندی کرده و وضعیت مدرسه را بسیار خوب برآورد کردند. ایشان طی جلسه ای که با کارکنان و برخی از اساتید داشتند اذعان داشتند که به مساله تهذیب و اخلاق بیشتر پرداخته شود و در خصوص تامین استاد اخلاق و برگزاری کارگاه های آموزشی به مدیر مدرسه خانم امیدی  قول مساعدت دادند و در ادامه خانم امیدی،مدير مدرسه زينبيه ^{عليها السلام} گزارش از فعالیت های مدرسه را برای حجت الاسلام والمسلمین ملک پور وآقای بابایی شرح دادند.  

به بهانه درگذشت جناب آقای ابوالفضل زرویی نصرآباد، شاعر، نویسنده و طنزپرداز مطرح کشور؛

يك سوال از ايشان و يك جواب در مورد تسلط امام خامنه اي ^{مدظله العالي} به ادبيات

شما در سال‌های مختلف و متمادی در شب‌های شعر ماه مبارک رمضان حضور و همچنین با رهبر انقلاب نیز ارتباط داشته‌اید. منش و رفتار رهبر انقلاب در مقابل ادبیات را چگونه می‌بینید؟
اینکه می‌خواهم بگویم تنها یک خاطره نیست، بلکه برای بنده یک الگوست. ما شاعران و نویسنده‌ها به یکدیگر کتاب هدیه می‌دهیم. من گاهی اوقات دوستی را می‌بینم می‌گوید فلان کتاب من را خوانده‌ای؟ می‌گویم بله، کلی هم لذت بردم. بعد به ذهنم فشار می‌آورم بیتی، مصرعی یادم بیاید یا یک سرفصلی از قصه‌اش بگویم که آن دوست باورش شود من کتابش را خواندم. واقعیت این است که خیلی وقت‌ها واقعاً نخوانده‌ام. چند وقت پیش با گروهی از دوستان خدمت آقا بودیم. تعدادی از دوستان نویسنده بودند و داشتند در مورد کتاب‌هایشان صحبت می‌کردند. یکی از دوستان داستان‌نویس بالغ بر چهل پنجاه کتاب از آثارش را آورده بود. با اینکه بنده دوست ایشان هستم، شاید تا به حال ده دوازده کتاب از ایشان بیشتر نخوانده بود. آن‌هم با این وقت آزادی که من دارم و هیچ مقام سیاسی یا اداری دیگری ندارد. آن دوست بنده، یک یک کتاب‌ها را برمی‌داشت تا معرفی کند به آقا. اما همین‌ که موضوع کتاب را می‌گفت، آقا می‌گفتند بله این کتاب را خوانده‌ام و توضیحاتی درباره‌ی محتوای کتاب می‌دادند. هر کتابی را که اسم می‌برد، آقا دلیل می‌آوردند که خوانده‌اند. حتی کتابی بود که در سال ۶۳، تنها ۱۲۰۰ نسخه از آن منتشر شده بود و خود نویسنده هم دیگر آن کتاب را نداشت، اما آقا آن را هم خوانده بودند و درباره‌ی آن تحلیل داشتند. این‌طور نبود که مثلاً به‌تعریف بگویند اتفاقاً شما همه‌ی کارهایت خوب است، بلکه تحلیل و توضیح داشتند.

یا خیلی از وقت‌ها که در شب شعر نشسته‌ایم، دوستمان روی سن رفته‌ و شعر خوانده است و بنده سرم را تکان داده‌ام، اما فکرم جای دیگری بوده است. وقتی هم شعرش را خوانده و پایین آمده است، گفته‌ام خیلی حظ بردم، خیلی خوب بود. ولی وقتی به انصافم رجوع می‌کنم، می‌بینیم حواسم زیاد نبوده است. تازه بنده که زیاد دغدغه‌ی جهانی ندارم و فکرم درگیر این است در راه بازگشت به خانه یادم نرود نان بخرم. اما رهبر این کشور با این همه دغدغه‌ی کشوری و امنیتی و جهانی، با آرامش در جلسه‌ی شعر می‌نشینند و درباره‌ی اشعار نیز دیدگاه‌های کارشناسانه ارائه می‌دهند. بنده شاید اگر این مسائلی که ایشان از آن مطلع هستند را بدانم، تا دو ماه اصلاً نتوانم غذا بخورم. اما این برای من اعجاب‌انگیز است که می‌بینیم تک‌تک بیت‌ها را ایشان با تمام وجود می‌شنوند. در جلسه‌ی شعر اتفاق می‌افتد لحظه‌هایی متوجه ظرایف و دقایق ابیاتی که در جلسه خوانده می‌شود، نیستیم یا چند بیت را هم متوجه نمی‌شویم، اما با خودمان می‌گوییم عیبی هم ندارد، مثلاً شعر ابوالفضل زرویی که شعر حافظ نیست، شعر حافظ را هم گاهی اوقات آدم می‌خواند دو خط وسطش را نمی‌فهمد. اما دیده‌ام در این جلسات شعر نیمه‌ی ماه مبارک رمضان، گاهی اوقات مثلاً یک جوان شهرستانی در حال خواندن شعری معمولی است، یک‌دفعه پچ‌پچ‌های می‌شود یا کسی می‌آید خبری به آقا می‌دهد و می‌رود، بعد آقا می‌گوید: ببخشید یک‌بار دیگر شما آن بیت را بخوانید. یعنی پس از یک روز روزه گرفتن و کار می‌بینید آقا کاملاً حواسشان به همه‌ی ابیات هست.

یک خاطره‌ی دیگر بسیار عجیب هم الآن یادم آمد. این را برای نمونه عرض می‌کنم که بدانید مداهنه نیست. سال ۸۵ شعری را خدمت رهبر انقلاب خواندم. شعر بلندی هم بود اتفاقاً. شعر کوتاهی نبود که با متوجه نشدن یک بیت، اتفاق خاصی رخ دهد. در ضمن اواخر جلسه هم بود و همه خسته بودند. در این شعر بیتی هست که در زمان سرودن آن متوجه این ایراد شدم، ولی چون شعر روزانه‌ای بود که در یک روزنامه‌ای چاپ می‌شد، با خودم گفتم کسی متوجه این ظرایف نمی‌شود. آن نکته این بود که «ی نکره» را نمی‌توان با «ی نسبت» یا «ی مصدری» هم‌قافیه کرد. این نکته را خیلی از دوستان شاعر هم نمی‌دانند. شاید حدود نود درصد این قاعده را ندانند. حالا من تازه با افتخار می‌گویم که این نکته را می‌دانم، ولی در آن مورد خاص چون کار روزانه بود و فرصت زیاد نبود، مته به خشخاش نگذاشتم و از آن عبور کردم. پس از انتشار هم به‌دلیل برهم نخوردن اجزای شعر، از اصلاح آن صرف‌نظر کردم. شعر درباره‌ی انتخاب یک مدیر جدید بود و در آن بیت چنین گفته بودم: «انتخاب شما ربوبی بود/ چقدر انتخاب خوبی بود». خوب اینجا ایراد قافیه دارد. «ربوبی» یعنی ربانی، پس آن مصرع دیگر باید «خوبی» باشد، یعنی خوب بودن. دقیقاً وقتی من این بیت را خواندم، تند هم داشتم می‌خواندم، آقا متوجه شدند و گفتند خوبی بود؟ گفتم بله و سریع ادامه دادم که آبرویم نرود، چون اگر مکث می‌کردم ایشان مجبور بودند توضیح دهند آن «ی» با این «ی» فرق دارد. خیلی از بچه‌هایی که آنجا بودند حتی متوجه این اشاره‌ای که ایشان کرد و بله‌ای که من گفتم برای حفظ آبرو نشدند.

یا خیلی اوقات آقا، وقتی شاعران در حال خواندن شعر هستند، قافیه‌ی ابیات را زودتر از شاعر حدس می‌زنند و می‌گویند. به‌نظرم این خیلی شجاعت و تسلط بر ادبیات می‌خواهد، چون ممکن است در صورت خطا، آبروی آدم برود. اما ایشان آن‌قدر تسلط بر ادبیات دارند که این کار را می‌کنند.

من از زبان کسانی شنیده‌ام که واقعاً در ادبیات حرفشان و نظرشان برای من سند است؛ کسانی که شاید از نظر ظاهری هیچ نسبتی با امام یا ولی نداشته باشند. اما همین افراد درخصوص شناخت آقا درباره‌ی موسیقی و ادبیات متفق‌القول هستند که ایشان در این زمینه واقعاً تافته‌ی جدابافته است. تعارف نیست. من به‌اندازه‌ی سواد خودم عرض می‌کنم. واقعاً هرکسی هم جز این بگوید، دارد بی‌انصافی می‌کند. نظرات ایشان هم در مورد موسیقی برای من خیلی جالب و جذاب بوده است، هم در مورد ادبیات. این دو مورد واقعاً سندیت دارد.

صبح امروز در ابتدای جلسه‌ی درس خارج فقه ایراد شد
بیانات رهبر انقلاب درباره قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان
 

حضرت امام خامنه‌ای ^{مدظله العالي} رهبر انقلاب اسلامی، صبح امروز (سه‌شنبه ۱۳۹۷/۹/۱۳) در ابتدای درس خارج فقه با اشاره به سؤال روز گذشته‌ی یکی از طلاب از ایشان درباره‌ی قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان و انتساب بازگرداندن بعضی بازنشستگان به اجازه‌ی رهبر انقلاب، توضیحاتی درخصوص این قانون و همچنین بعضی اجاز‌ه‌های صادرشده برای به‌کارگیری این افراد بازنشسته در بعضی مشاغل ایراد کردند.

*********

حضرت امام خامنه‌ای ^{مدظله العالي}: دیروز یکی از آقایان بعد از درس تشریف آوردند جلو -بعد از درس که میبینید همینطور یُسرعونِ إلینا(۱)- و با اوقات تلخی تمام گفتند که این بازنشسته‌هایی که طبق قانون باید برکنار بشوند، اینها را برمیگردانند و این را به پای شما مینویسند، یعنی به پای من. [البته] این محبت است، این نشان‌دهنده‌ی این است که این برادرمان نسبت به اینکه یک چیزی را به ما نسبت میدهند که ایشان نمی‌پسندد، ناراحت است. منتها اشکالش این بود که سر من داد میکشید.(۲) من هم به ایشان یک قدری تند گفتم آقا! چرا داد میکشید؟! به‌هرحال ما خواستیم از ایشان هم معذرتخواهی کنیم.

طلبه: من معذرت میخواهم. ببخشید.
حضرت امام خامنه‌ای ^{مدظله العالي}: خیلی خب، ما هم از شما معذرت میخواهیم.

این قانون بازنشستگان، یک قانون بسیار خوبی است. این از آن قوانینی است که ما به آن احتیاج داشتیم، جایش هم خالی بود. این قانون در واقع حلقه‌ی بسته‌ی مدیریتی را که گاهی اوقات در بعضی از جاها سالهای سال طول میکشد، این حلقه‌ی مدیریتی بسته را باز میکند، میشکند، راه را برای جوانها میگشاید که بتوانند خودشان را برسانند به مراکز مدیریتی. بنابراین اصل قانون، قانون خوبی است منتها اطلاق قانون، اطلاق درستی نیست یعنی اینکه هر بازنشسته‌ای باید به کار گرفته نشود، این اطلاق درست نیست. چون بعضی از افراد هستند بله، مثلاً سی سال هم خدمت کرده‌اند، بازنشسته هم شده‌اند، فرض کنید که بیست ساله بوده، هجده ساله بوده استخدام شده، حالا هم یک مردی چهل‌وهشت ساله، پنجاه ساله است، وقت کارش است و تجربه‌ی خوبی هم پیدا کرده، جایگزین هم ندارد؛ این است دیگر؛ قانون این را هم شامل میشود؛ اما شمول قانون نسبت به این‌جور آدمهایی که کم‌وبیش پیدا میشوند، ممکن است زیاد هم نباشند، درست نیست. خب حالا [آن] مسئول، آن مدیر چه کار کند برخلاف قانون؟ اینجا به فکر ولایت فقیه می‌افتند که بالاخره ولی‌ّفقیه اجازه بدهد. می‌آیند از ما سؤال میکنند، ما هم مواردی را، بنده اینهایی را که [نسبت به آنها] می‌آیند سؤال میکنند که نمیشناسم، مگر بعضی معدودشان را؛ ممکن است دو نفر، سه نفرشان را بشناسیم؛ معدودی از آنها را میشناسیم، آنهایی را هم که نمیشناسیم، اگر به آن مدیر اعتماد داشته باشیم قبول میکنیم. مسئله این است وَالّا اصل این قانون، قانون خوبی است، باید هم اجرا بشود و بهترش هم همین است که خود نمایندگان محترم مجلس قانون را جوری ترتیب بدهند و اصلاح کنند که دیگر این اشکالات پیش نیاید، مجبور نشوند که به اجازه‌ی رهبری متوسل بشوند.

۱) خنده‌ِ‌ی معظم‌له و حضار
۲) خنده‌ِ‌ی معظم‌له و حضار