......................
28 آذر 1392 توسط خادم الشهداء
من که در پیچ و خم جاده دنیا ماندم
دردم اینست چرا ، این همه تنها ماندم
یک نفر نیست به داد من تنها برسد
در پی راه بَلَد ، دردل صحرا ماندم
حل این مشکل امروز بدست فرداست
چند سالیست که در حسرت فردا ماندم
در حقیقت شده آیا که بپرسم از خود
چقدر منتظر یوسف زهرا ماندم
من به دنبال تو اما ، تو کنارم هستی
آه ، من با لب تشنه لب دریا ماندم
چه کسی گفته که تو غایبی آقا ، غلط است
من آلوده در این غیبت کبری ماندم
نوکری روسیه ام جای تعجب دارد
با تمام بدیم باز هم آقا ماندم
یا بگویید بیا یا که بگویید برو
خسته ام بس که در این شاید و اَمّا ماندم
پسر فاطمه نگذار که ناکام شوم
جلوه کن منتظر جلوه طاها ماندم
کربلا پای پیاده چقدر می چسبد
من که امسال هم از کرببلا جا ماندم