سیمای حوزه

رحمت واسعه ولی با حساب و کتاب
خداوند در سوره حمد می فرماید: «الرَّحْمنِ‏ الرَّحیمِ؛[حمد/3] خداى رحمتگر مهربان (به رحمت و مهر عام در دنیا براى همه، و خاص در آخرت براى مؤمن)» [1]
چنانکه میدانیم خدا یک رحمت گسترده و عام دارد که هم کافر و هم مسلمان را پوشش می دهد در این دنیا، ولی یک رحمت ویژه دارد برای اهل ایمان در آخرت، اهل ایمانی که نسبت به امر و نهی خداوند، توجه داشته اند. «الَّذینَ یَجْتَنِبُونَ كَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ إِلاَّ اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ واسِعُ‏ الْمَغْفِرَة؛[نجم/32]آنان كه از گناهان بزرگ و اعمال زشت دورى كنند مگر آنكه كمى (یعنى گناه صغیره‏اى یا تخیل و وسوسه‏اى به غلبه طبیعت و عادت) از آنها سر زند، كه مغفرت پروردگارت بسیار وسیع است».[2]
کسانی هستند که اهل عبادت پروردگارنبوده و ممکن است گناهانی هم مرتکب شوند (غیبت و دروغ و امثال این)، آنگاه به زعم خود آنها را کوچک جلوه می دهند و سپس نتیجه می گیرند: چون گناه کوچکی است خدا آنرا می بخشد و ….، در حالی که قرآن این پیام را به ما می هد که: اگر اوامر و نواهی خدا را بجا بیاورید (انجام واجبات و ترک محرمات) ، ولی احیانا غفلتی، لغزشی و … ازشما سر زد؛ آنموقع باید امیدوار به بخشش خدا بود.

ادامه »

چند روز پیش وقتی سوار اتوبوس شدم گریه پسر بچه ی کوچکی نظر من و همه ی مسافران را به خود جلب کرده بود … مثل ابر بهار گریه می کرد و آرام نمی شد.
همین طور که در بهرش رفته بودم تا ببینم مشکلش چیست و چرا انقدر بی تابی می کند، متوجه شدم که مرتباً به مادرش می گوید: تو قول دادی! قول دادی ولی زدی زیرش … و همین جمله را مرتباً تکرار می کرد و گریه می کرد.
متوجه شدم که این ناراحتی این بچه از عدم تعهد و بدقولی مادرش است که درست یا غلط قولی را به او داده و به هر دلیل زیرش زده است…

ادامه »