سیمای حوزه

بعثت روز بيداری

يکي از معاني بعثت ، برانگيختن و برخيزاندن است و معني ديگر؛ فرستادن و زنده کردن و بيدار کردن و بيدار ماندن.محققان و مورخان بزرگ زندگي پيامبر را از تولد تا بعثت و از بعثت تا هجرت و از هجرت تا رحلت يا شهادت بررسي مي کنند.
از معاني اشتقاق هاي ديگر بعثت بگوييم تا برگرديم به تفسير و توضيح و تاويل بعثت.
شتافتن ، برآمدن ، يکديگر را بر کاري برانگيختن ، لشکر يا گروهي را به جايي فرستادن ، روز بعث ، روز رستاخيز را گويند به معني روييدن و برخاستن ، شب بيدار ماندن.
باعث از نامهاي خداوند است و با عوث ظاهرا واژه اي سرياني است ، به معني طلب باران هنگام خشکي و خشکسالي.
در نهج البلاغه ، شريف رضي از گفتار پيشواي مومنان آورده است :
خداوند از ميان فرزندان آدم پيامبران را برگزيد و از ايشان بر وحي پيمان گرفت و از آنان خواست امانت خويش را در تبليغ رسالت ادا کنند.
اين در هنگامي است که بيشتر مردمان عهد و پيمان الهي را دگرگون کردند و بر حق او نادان شدند و با او شريکاني گرفتند و اهريمنان ايشان را از شناخت خداوند بازداشتند و از بندگي خداوند جدا کردند.
بنابراين در گفتار پيشواي مومنان علل بعثت پيامبران عبارت است از:

صفحات: 1· 2