سیمای حوزه

«السلام علیک یا اول قتیل من نسل خیر سلیل…» زیارت ناحیه مقدسه، خونگریه و سوگنامه حضرت مهدی (ع) و مرثیه بلند آن بزرگوار بر مصائب و رنج های جدش، ابا عبدالله الحسین (ع) در عاشورا است. این زیارت، ترسیم و توصیف لحظه های شهادت ابا عبدالله (ع)، غربت و مظلومیت اهل بیت (ع)، معتبرترین، مستندترین و بلندترین روضه ای است که از زبان معصوم منتقم و خونخواه سید شهیدان به ما رسیده است.

این مرثیه از زبان کسی است که صحنه ها و لحظه های عاشورا، هر روز مقابل نگاه اوست و او از پس پرده های اشک، حنجره ای عطش زده در آزمندی خنجر قساوت و خیمه هایی در آستانه آتش و شیون را نظاره می کند. زیارت ناحیه مقدسه، گزارش عاشورا است؛ گزارشی که در آن دقایق و صحنه های جزئی نیز توصیف شده است. این زیارت نامه شامل هشت بخش است:

1. سلام بر انبیاء و اولیاء، 2. سلام بر امام شهید و صحابه فداکارش. 3. آرزوی زیارت امام حسین (ع)، 4. طرح اوصاف، ویژگی ها و سیرت امام حسین (ع) و تأثیر شهادت آن حضرت، 5. طرح نهضت و انقلاب مقدس اباعبدالله (ع). 6. توصیف صحنه کربلا، شهادت، رنج ها و مصائب بازماندگان و قافله اسیران، 7. تحلیل بازتاب حادثه کربلا و غربت اسلام پس از شهادت و سوگواری کائنات و موجودات در شهادت اباعبدالله (ع)، 8. نیایش، دعا و طرح درخواست های امام زمان (ع) با پروردگار. [1] این زیارت در کتاب اقبال سید بن طاووس، ص 573 و نیز در بحارالانوار، ج 98، ص 269 نقل شده است. [2]

[1] سلام موعود، دکتر سنگری، ص 5
[2] فرهنگ عاشورا، جواد محدثی، ص 227