صیاد دلها
صياد دلها
هشت سال دفاع مقدس ايران اسلامي در برابر رژيم بعثي به نمايندگي از بلوك شرق و غرب، برههاي غرورآفرين از تاريخ انقلاب اسلامي است كه برخي از بركات و ويژگيهاي آن را ميتوان در سرداران آن باز شناخت. امير شهيد، سپهبد علي صياد شيرازي به عنوان يكي از شاخصترين فرماندهان جنگ، چهره ممتازي است كه ويژگيهاي سرداران سپاه و اميران ارتش را يكجا در خود گرد آورده است.
قبل از انقلاب و در شرايط بسيار دشوار مبارزه در محيط نظامي رژيم ستمشاهي با هوشمندي و درايتي بينظير، با ايجاد ارتباط با علماي اصفهان، نقش شايسته خود را در تربيت انقلابي جوانان ارتش ايفا كرد و با ايجاد شبكهاي از افسران مومن و انقلابي، بدنه ارتش را با انقلاب همراه ساخت. جايگاه او در بعد معنوي تا بدان پايه بود كه آيتالله بهاءالديني درباره او فرمودند: «صياد يك روحاني بود در لباس ارتش». شهيد صياد شيرازي به رغم آنكه يك ارتشي بود و در امور سياسي دخالت نميكرد، اما از دشمنان شناخت بينظيري داشت و به همين دليل در همان روزهاي نخست انقلاب، خط نفاق را به خوبي شناخت و به برگزاركنندگان نمايشگاه انجمن اسلامي ارتش كه ميخواستند چهرههاي انقلابي را معرفي كنند، دستور داد تصوير سران سازمان منافقين را كه در آن برهه، از خود چهرهاي مبارز و انقلابي ترسيم كرده بودند، از كتاب نمايشگاه جمعآوري كنند. همين شناخت به مقابله او با بنيصدر و نهايتاً عزل وي منجر شد.
پس از عزل بنيصدر و دوران رياست جمهوري شهيد رجائي، شهيد صياد شيرازي به ارتش برگشت و نقش بي بديل خود را در وحدت سپاه و ارتش كه عملياتهاي موفقيتآميز بيشماري را در پي داشت، ايفا كرد.
او در دوران دفاع مقدس با سمتهاي مهم لشكري در عملياتهاي مختلفي شركت داشت. از جمله مسئوليتهاي او ميتوان از فرماندهي نيروي زميني، نمايندگي امام در شوراي عالي دفاع، معاونت بازرسي كل نيروهاي مسلح و جانشيني رياست ستاد كل نام برد. او در تمام اين سالها به تحقق دستور حضرت امام در مورد وحدت و ارتش ميانديشيد و آن را «وحدت مقدس» ميناميد. او در طي يك دوره خودسازي طولاني، لحظهاي از تقيد به اداي نماز اول وقت غافل نبود و آن را يادگاري از حضرت امام ميدانست.
شهيد صياد يك طراح جنگ و نظامي خوشفكر بود كه با توكلي مثال زدني، پيوسته براي امور خطير نظامي از آيات قرآني و احاديث و روايات مدد ميجست و مطيع محض ولايت فقيه بود. او به رغم مسئوليتهاي گوناگون ودرجه بالاي نظامياش هرگز دچار غرور نشد و در مواجهه با مردم بهسان فردي عادي رفتار ميكرد. تواضع او آن چنان بود كه كمتر كسي ميدانست او جانبازي 70 درصد است و سرانجام پس از عمري جهاد در راه خدا، توسط منافقيني كه از او خاطرات تلخي همچون عمليات مرصاد را به ياد داشتند، به شهادت رسيد.
منبع: ماهنامه شاهد یاران، شماره 30 - 29