سیمای حوزه

فضيلت جهاد و شهادت در قرآن

قرآن كريم آيات متعددي دربارة‌ فضيلت «جهاد و شهادت»‌ در راه خدا ذكر مي‌فرمايد كه به ذكر پاره‌اي از آنها مي‌پردازيم.
در سورة‌ بقره مي‌فرمايد: كسي را كه در راه خدا كشته شد مرده نپنداريد بلكه او زندة‌ جاويد است، وليكن شما اين حقيقت را در نخواهيد يافت.(1)
در آية‌ مزبور سه نكته يادآوري شده است:
1. عدم كاربرد كلمة ‌مرگ دربارة‌ «شهدا» چه در گفتار و چه در پندار.
2. حكم صريح و قاطع به حيات شهيدان بعد از «شهادت».
3. عدم درك نحوة‌ حيات و زندگي شهيدان بعد از شهادت براي بازماندگان آنان.
معني مرگ در اصطلاح متعارف، باطل شدن و قطع حيات مادي است، زيرا وقتي آثار محسوس زندگي كه حركت و فعاليت بدن است مشاهد نشود به نظر مي‌رسد كه حيات پايان يافته و لي واقعيت آن است كه حيات و مرگ را با اين حس ظاهري نمي‌توان ادراك كرد، بلكه از ديدگاه قرآن حيات آدمي با از كار افتادن اندامهاي جسماني و از بين رفتن پيكر مادي خاتمه نمي‌يابد و زندگي انسان بعد از رها شدن از كالبد خاكي در عالم برزخ ادامه مي‌يابد و بويژه «شهدا» كه از حيات والا و برتري به صراحت آية‌ شريفه برخوردارند. گرچه امروزه از نظر اكثر دانشمندان بقاي روح به طور اجمالي مورد تأييد است، ولي بي‌ترديد حقايق و واقعيات جهان پهناور هستي در محدودة‌نيروي ادراك و حواس ظاهري و محدود انسان نمي‌گنجد و آدمي قادر نيست همة‌حقايق و اسرار هستي را درك كند. پس، نبايد آنچه را كه از حوز‌ة‌ درك و حس او بيرون است انكار نمايد و هرگز منطقي براي نفي آن نخواهد داشت و تنها راه درك واقعيات و اسرار هستي طريق وحي است كه از پروردگار عالم مايه مي‌گيرد.

صفحات: 1· 2