سیمای حوزه

آوینی در خواب به من گفت:وقتی پایم روی مین رفت،ملائکه من و یزدان پرست را در آغوش کشیدند.

خبر برگزاری کارگاه آموزشی سبک زندگی اسلامی با حضور حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای سعیدی از مشاوران مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران در مدرسه علمیه زینبیه ^{علیها السلام}

به همت  مدیر مدرسه زینبیه ^{علیها السلام} فارسان  خانم امیدی ، کارگاه آموزشی سبک زندگی به مدت 3 ساعت جهت  طلاب خوابگاهی این مدرسه  برگزار گردید که  مورد استقبال طلاب  واقع شد.در این کارگاه حجت الاسلام و المسلمین سعیدی ضمن اشاره به مهمترین وظایف طلبگی، در رأس وظایف طلبه شناخت امام عصر ^{عجل الله تعالی فرجه الشریف} را برشمردند و در ادامه با اشاره به وظایف طلاب خواهر در نقش مادری و همسری، رأفت و مهربانی را شاخص ترین ویژگی در تأثیر گذاری بر تربیت دینی معرفی نمود. و درس آموزی از مکتب فاطمی و علوی را مهمترین الگوی  سبک زندگی خانواده اسلامی خواند. همچنین  بیان مصداقی برخی از آموزه های رفتاری خانم فاطمه زهرا ^{علیها السلام} به عنوان سبک زندگی در این کارگاه مورد تحلیل قرار گرفت.

شهدای هسته ای از منظر ولایت

گزيده بيانات مقام معظم رهبری پيرامون ترور دانشمندان ايراني
اين بيانات در دو سال اخير و در پي شهادت دانشمندان شهيد آقايان علي محمدي، شهرياري، رضايي نژاد و احمدي روشن بيان شده است:
دست جنايتكاري كه اين ضايعه [شهادت استاد دانشمند مرحوم آقاي دكتر مسعود علي محمدي] را آفريد، انگيزه ي دشمنان جمهوري اسلامي را كه ضربه زدن به حركت و جهاد علمي كشور است، افشاء و برملا كرد. بيگمان همت دانشمندان و استادان و دانش پژوهان كشور، به رغم دشمن، اين انگيزه ي خباثت آلود را ناكام خواهد گذاشت.1
*******
شهادت اين دانشمندان برجسته در راه آرمانهاي بلند و الهي، به كشور، انقلاب اسلامي، ملت ايران و محيط علمي آبرو بخشيد و آنان با اين شهادت، به بالاترين رتبه از ارزشهاي معنوي دست يافتند.
اجر و پاداش الهي براي اين جانفشاني ها و خونهاي به ناحق ريخته، بزرگترين تسلي است ضمن آنكه قدرداني و ارزش گذاري مردم و رسانه ها، تسلاي ديگري براي تحمل اين حادثه سخت و سنگين است و اين صبر و تحمل شما، موجب جلبِ رحمت الهي مي شود. راه معنوي و علمي آنان را ادامه دهيد و چراغ پرفروغي براي ارشاد و راهنمايي جوانان اين سرزمين باشيد.2
*******
عزيزان من! فشارهائي كه در طول اين سي و سه سال بر ايران اسلامي، بر جمهوري اسلامي وارد شد، شايد بشود گفت علت اصلي همين بود كه نگذارند يك الگو در مقابل چشم مردم مسلمان منطقه به وجود بيايد؛ چون بدون الگو، حركتها دشوار است؛ با وجود الگو، حركتها آسان است. وقتي يك ملتي الگو شد، يك حركتي الگو شد، تشويق ميكند، استعدادها را به حركت درمي آورد. ميخواستند اين نشود.
تحريم ميكنند، براي اينكه به خيال خودشان كشور را از لحاظ اقتصادي ضعيف كنند، تا ديگران نگاه كنند، بگويند اسلام ملت را از لحاظ اقتصادي به عقب ميراند. دانشمند را ترور ميكنند تا حركت علمي را متوقف كنند، تا ملت ايران نتواند حركت عظيم و پيشرفته ي علميِ خودش را كه به بركت اسلام و انقلاب است، روي دست بگيرد و به دنيا نشان بدهد، به امت اسلامي نشان بدهد. تهمت ميزنند به اختناق، به ضديت با حقوق بشر و از اين قبيل چيزها متهم ميكنند، براي اينكه افكار عمومي دنيا را برگردانند؛ ليكن با وجود همه ي اين تلاشها، اين تبليغات، اين خباثتها، انقلاب درخشيد و دارد ميدرخشد.3

*******

صفحات: 1· 2

هنر و هنر دینی در كلام مقام معظم رهبری
هنر، عبارت است از: كیفیت بیان و ادای یك مطلب به شكلی زیبا و ظریف و توأم با ذوق. این را ما هنر می‏گوییم كه شامل: سخن گفتن، شعر گفتن، داستان نوشتن، نویسندگی‏های هنرمندانه و انواع و اقسام شاخه‏های گوناگون، هنر می شود. در هنر اصل این است كه آن هنرمند، یك پیام و مقصود و مضمونی در ذهن داشته باشد و بخواهد آن را به مخاطبین خودش تعلیم بدهد و به ذهن‏ها و دل‏ها برساند و در آن رسوخ بدهد. دوم این كه آن كار را با ظرافت و زیبایی و به صورت جاذبه دار انجام دهد؛ كه این را ما هنر می‏گوییم و هنر را به این ترتیب تعریف می‏كنیم.(1)
می‏دانید هنر این خصوصیت را دارد كه به خاطر ملایمت با طبع آدمی، بی شك در طبع او اثر می‏كند. هر هنری در طبع آدمی اثر می‏گذارد، اگر چه آن كسی كه مورد اثر قرار گرفته، نتواند آن هنر را تحلیل كند. هنر اثر خود را می‏گذارد؛ یعنی دل را منقلب می‏كند و اثری در روح باقی می‏گذارد. هر چه‏مایه‏ی هنری كم‏تر باشد، اثر هم‏كم‏تر می‏شود.(2)
هنر، مكمل وجود انسان و جامعه است(3) و «هنر برای هنر»، حرفی است بی معنا.(4)
هنر، یك شیوه‏ی بیان و یك شیوه‏ی ادا كردن است؛ حقیقت هنر چیزی جز این نیست. منتها این شیوه‏ی ادا و این شیوه‏ی بیان، وقتی كه هنر به معنای حقیقی كلمه شد از همه چیز دیگر، از هر تبیین دیگر، رساتر و دقیق‏تر و سازگارتر است.(5)
هنر، بیان كننده‏ی احساس انسان است و بدون هنر اتصال دوره های مختلف تاریخ انسان میسر نیست.(6) هنر دقیق ترین و رساترین وسیله‏ی انعكاس اندیشه ها و آرمان‏های شریف می‏باشد.(7)

صفحات: 1· 2

سید مرتضی آوینی در مقاله مبشر صبح می نویسد:
عزیز ما، ای وصی امام عشق!
آنان که معنای «ولایت» را نمی دانند در کار ما سخت درمانده اند، اما شما خوب می دانید که سر چشمه این تسلیم و اطاعت و محبت در کجاست.
خودتان خوب می دانید که چقدر شما را دوست می داریم و چقدر دلمان می خواست آن روز که به دیدار شما آمدیم، سر در بغل شما پنهان کنیم و بگرییم .

ما طلعت آن عنایت ازلی را در نگاه شما باز یافتیم. لبخند شما شفقت صبح را داشت و شب انزوای ما را شکست.
سر ما و قدمتان، که وصی امام عشق هستید و نایب امام زمان (ع).

اپیزود اول: صبح یکی از روزها با هم به” کاباره پل کارون “رفتیم. به محض ورود ،نگاهش به گارسون جدیدی افتاد که سر به زیر، پشت قسمت فروش قرار گرفته بود . با تعجب گفت: این کیه؟ تا حالا اینجا ندیده بودمش؟! در ظاهر، زن بسیار باحیائی بود. اما مجبور شده بود بدون حجاب به این کار مشغول شود. شاهرخ جلوی میز رفت و گفت :همشیره تا حالا ندیده بودمت،تازه اومدی اینجا ؟! زن خیلی آهسته گفت: بله، من از امروز اومدم . شاهرخ دوباره با تعجب پرسید : تو اصلا قیافت به این جور کارها و این جور جاها نمی خوره،اسمت چیه؟ قبلا چیکاره بودی؟زن در حالی که سرش رو بالا نمی گرفت گفت: مهین هستم، شوهرم چند وقته که مرده، مجبور شدم که برای اجاره خانه و خرجی خودم و پسرم بیام اینجا! شاهرخ ،حسابی به رگ غیرتش برخورده بود ،دندانهایش را به هم فشار می داد ،رگ گردنش زده بود بیرون ،بعد دستش رو مشت کرد و محگم کوبید روی میز و با عصبانیت گفت: ای لعنت بر این مملکت کوفتی!! بعد بلند گفت: همشیره راه بیفت بریم، همینطور که از در بیرون می رفت رو کرد به ناصر جهود(صاحب كاباره) و گفت: زود بر می گردم! مهین هم رفت اتاق پشتی و چادرش رو سر کرد و با حجاب کامل رفت بیرون. بعد هم سوار ماشین شد و حرکت کردند. مدتی از این ماجرا گذشت. تا اینکه یک روز در باشگاه پولاد همدیگر را دیدیم. بعد از سلام و علیک ،بی مقدمه پرسیدم: راستی قضیه اون مهین خانم چی شد؟اول درست جواب نمی داد. اما وقتی اصرار کردم گفت: دلم خیلی براشون سوخت، اون خانم یه پسر ده ساله به اسم رضا داشت. صاحب خونه بخاطر اجاره، اثاث ها رو بیرون ریخته بود. من هم یه خونه کوچیک تو خیابون نیرو هوائی براشون اجاره کردم. به مهین خانم هم گفتم: تو خونه بمون بچه ات رو تربیت کن، من اجاره و خرجی شما رو میدم!!

صفحات: 1· 2

بهداشت جسم و جان در نگاه پيامبر اعظم(صلی الله علیه و آله و سلم)

صفحات: 1· 2

نشست مسئولین مدیریت حوزه های علمیه خواهران استان چهار محال وبختیاری با مؤسسین ومربیان مراکز پیش دبستانی وابسته به حوزه های علمیه خواهران استان چهار محال وبختیاری

به همت معاون فرهنگی و همکاری مسئول دانش آموختگان مدیریت حوزه های علمیه خواهران استان چهار محال وبختیاری نشست مشترکی با مؤسسین ومربیان مراکز پیش دبستانی وابسته به حوزه های علمیه خواهران استان برگزار گردید .در این نشست حجت الاسلام رحمانی مدیر حوزه های علمیه خواهران استان ضمن تقدیر ازعملکرد وتلاش مؤسسین ومربیان مراکز مذکور بر حمایت همه جانبه از این مراکز ، مربیان ومؤسسین آنان که همگی از دانش آموختگان حوزه های علمیه خواهران استان می باشند، تاکید نمود وخاطر نشان کرد: اگر آموزش وتربیت نونهالان در مراکز پیش دبستانی به دست طلاب خواهر صورت پذیرد یقیناً مسیر تربیت دینی که یکی از ابعاد رسالت طلاب در قبال جامعه است سهل الوصول ترخواهد گردید.در ادامه ضمن بررسی مشکلات پیش رو این مراکز در خصوص رفع مشکلات رایزنی ،هم اندیشی وارائه راهکارهایی از قبیل برگزاری جلسات مشترک با مسئولین فرهنگی و شوراهای اسلامی شهرستان های استان صورت پذیرفت.در پایان با اهداء هدایایی از این خواهران نقش آفرین تقدیر به عمل آمد.

اي دل، بقا دوام و بقائي چنان نداشت
ايام عمر، فرصت برق جهان نداشت
روشن ضمير آنکه ازين خوان گونه گون
قسمت هماي وار بجز استخوان نداشت
سرمست پر گشود و سبکسار برپريد
مرغي که آشيانه درين خاکدان نداشت
هشيار آنکه انده نيک و بدش نبود
بيدار آنکه ديده بملک جهان نداشت
کو عارفي کز آفت اين چار ديو رست
کو سالکي که زحمت اين هفتخوان نداشت
گشتيم بي شمار و نديديم عاقبت
يک نيکروز کاو گله از آسمان نداشت
آنکس که بود کام طلب، کام دل نيافت
وانکس که کام يافت، دل کامران نداشت
کس در جهان مقيم بجز يک نفس نبود
کس بهره از زمانه بجز يک زمان نداشت
زين کوچگاه، دولت جاويد هر که خواست
الحق خبر ز زندگي جاودان نداشت
دام فريب و کيد درين دشت گر نبود
اين قصر کهنه، سقف جواهر نشان نداشت
صاحب نظر کسيکه درين پست خاکدان
دست از سر نياز، سوي اين و آن نداشت
صيدي کزين شکسته قفس رخت برنبست
يا بود بال بسته و يا آشيان نداشت
روز جواني آنکه به مستي تباه کرد
پيرانه سر شناخت که بخت جوان نداشت
آگه چگونه گشت ز سود و زيان خويش
سوداگري که فکرت سود و زيان نداشت
روگوهر هنر طلب از کان معرفت
کاينسان جهانفروز گهر، هيچ کان نداشت
غواص عقل، چون صدف عمر برگشود
دري گرانبهاتر و خوشتر ز جان نداشت
آنکو به کشتزار عمل گندمي نکشت
اندر تنور روشن پرهيز نان نداشت
گر ما نميشديم خريدار رنگ و بوي
ديو هوي برهگذر ما دکان نداشت
هر جا که گسترانده شد اين سفره‌ي فساد
جز گرگ و غول و دزد و دغل ميهمان نداشت
کاش اين شرار دامن هستي نمي‌گرفت
کاش اين سموم راه سوي بوستان نداشت
چون زنگ بست آينه‌ي دل، تباه شد
چون کند گشت خنجر فرصت، فسان نداشت
آذوقه‌ي تو از چه در انبار آز ماند
گنجينه‌ي تو از چه سبب پاسبان نداشت
ديوارهاي قلعه‌ي جان گر بلند بود
روباه دهر چشم بدين ماکيان نداشت
گر در کمان زهد زهي ميگذاشتيم
امروز چرخ پير زه اندر کمان نداشت
دل را بدست نفس نميبود گر زمام
راه فريب هيچ گهي کاروان نداشت
خوش بود نزهت چمن و دولت بهار
گر بيم ترکتازي باد خزان نداشت
از دام تن بنام و نشاني توان گريخت
دام زمانه بود که نام و نشان نداشت
هشدار اي گرسنه که طباخ روزگار
ناميخته به زهر، نوالي بخوان نداشت
گر بد بعدل سير فلک، پشه‌ي ضعيف
قدرت بگوشمالي پيل دمان نداشت
از دل سفينه بايد و از ديده ناخداي
در بحر روزگار، که کنه و کران نداشت
آسوده خاطر اين ره بي اعتبار را
پروين، کسي سپرد که بار گران نداشت

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA ahoma,arial,helvetica,sans-serif;">> ; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;} –>

blogs/4mahal/sioKe5qH_535.jpg.png” alt="” />

دیر آمدم…دیر آمدم… در داشت می سوخت
-
هیئت، میان “وای مادر” داشت می سوخت
-
دیوار دم می داد و در بر سینه می زد
-
محراب می نالید و منبر داشت می سوخت
-
جانکاه: قرآنی که زیر دست و پا بود
-
جانکاه تر: آیات کوثر داشت می سوخت
-
آتش سرایت داشت؛ هیئت کربلا شد
-
باغ خدا یک بار دیگر داشت می سوخت
-
یاد حسین افتادم آن شب آب می خواست
-
ناصر که آب آورد سنگر داشت می سوخت
-
آمد صدای سوووت؛ آب از دستش افتاد
-
عباس زخمی بود اصغر داشت می سوخت
-
سریند یازهرای محسن غرق خون بود
-
سجاد، از سجده که سر برداشت، می سوخت
-
باید به یاران شهیدم می رسیدم
-
خط زیر آتش بود؛ معبر داشت می سوخت
-
برگشتم و دیدم میان روضه غوغاست
-
در عشق، سر تا پای اکبر داشت می سوخت
-
دیدم که زخم و تشنگی اینجا حقیرند
-
گودال، گل می داد و خنجر داشت می سوخت
-
شب بود و بعد از شام برگشتم به خانه
-
دیدم که بعد از قرن ها در داشت می سوخت
-
ما عشق را پشت در این خانه دیدیم
-
زهرا در آتش بود؛ حیدر داشت می سوخت
-
شاعر : حسن بیاتانی