سیمای حوزه

مرد عربی از حضرت علی (علیه السلام) این 4 سوال را پرسید:
1:واجب چیست و واجبتر از آن چیست؟
2:نزدیک چیست و نزدیکتر از آن چیست؟
3:عجیب چیست و عجیبتر از آن چیست؟
4:سخت چیست و سختتر از آن چیست؟
حضرت در پاسخ فرمودند:
واجب اطاعت خداست و واجبتر ترک گناه
نزدیک قیامت است و نزدیکتر مرگ
عجیب دنیاست و عجیبتر از آن دلبستن به دنیا
سخت خانه قبر است و سختتر بی توشه وارد قبر شدن….

ویژگی‌های تفکر بسیجی

“بسیجی” از جمله واژه‌هایی است که به لطف انفاس قدسی امام تنها در لغتنامه و دایره‌المعارف انقلاب اسلامی یافت می‌شود. “بسیجی” فرد عاشق سراز پا نشناخته‌ای است که لحظه لحظه زندگی خویش را وقف اسلام و قرآن و ولایت و انقلاب اسلامی کرده است.
شناخت بسیجی در وضعیت کنونی و آینده از ضروریات بزرگی است که در سرنوشت سامان دادن به کشور، ترویج اسلام ناب و تداوم راه مقدس انقلاب و امام راحل (سلام‌الله علیه) نقش تعیین کننده دارد.
ملاک و مبنا برای معرفت بسیجی، تفکر بسیجی است که ما را می‌تواند به گوشه‌هایی از حیات معنوی او رهنمون و ماهیت و شخصیت واقعی این انسان معنوی و الهی را برای ما روشن سازد.

۱) بسیجی
“بسیجی” از جمله واژه‌هایی است که به لطف انفاس قدسی امام تنها در لغتنامه و دایره‌المعارف انقلاب اسلامی یافت می‌شود. “بسیجی” فرد عاشق سراز پا نشناخته‌ای است که لحظه لحظه زندگی خویش را وقف اسلام و قرآن و ولایت و انقلاب اسلامی کرده است. او مطیع اوامر “ولی فقیه” زمان است؛ بر دشمن می‌تازد و امان از او می‌برد؛‌”پارسای” شب است و “شیر” روز؛ هدف غایی بسیاروالای بسیجی او را در جایگاهی بس مقدس قرار داده است. یک چریک یا یک پارتیزان برای جنگ خود علیه دشمن هدف عالی دارد. او می‌جنگد تا کشور و مردمش را از تجاوز دشمن و از یوغ استعمارگر نجات دهد. این به نوبه خود هدفی عالی است؛ اما در این راه چیز دیگری نیست. آخرش همین است و بس. اما بسیجی می‌جنگد چون به‌واسطه ولی فقیه زمان خودمطیع اوامر الهی است؛ یعنی می‌جنگد چون دستور خداوند، جهاد است و صلح می‌کند چون اراده خدا بر آن قرار دارد. این است که به بسیجی روح و نشاط می‌دهد و او را تا ردیف اولیای الهی ارتقا می‌بخشد. همین درجه از عبودیت و بندگی است که آن یار سفر کرده را به وجد می‌آورد تا آنجا که بسیجی را فرزند خود می‌خواند و با آن درجه از خلوصی که در وجود مبارکش سراغ داریم، برانگیخته شدن در روز محشر را با فرزندان بسیجی‌اش از خدا می‌خواهد. بدین ترتیب معلوم می‌شود که بسیجی مفهومی کلی‌تر از رزمنده است چرا که مراتب بندگی فقط در جنگ نیست که تبلور می‌یابد بلکه در تمام شئون زندگی بشری عینیت دارد. بسیجی کسی است که در هیچ یک از دسته‌بندی‌های مادی و متعارف قرار نمی‌گیرد. نه متعلق به حزب است و نه متعلق به زمان، مکان،‌طایفه، صنف بخصوصی و نه هر دسته‌بندی دیگر. زیرا بسیجی یار امام است و بسیجی عبد خداست وانسانی از تبار ابراهیم (علیه‌السلام) که اسماعیل‌وار، مصمم وعاشقانه به مسلخ عشق می‌رود؛ راه حق می‌جوید و سالک همیشه کوی دوست است.
۲) تفکر بسیجی و ویژگی‌های آن

صفحات: 1· 2

۱۳۹۲/۰۸/۲۹

بیانات در دیدار پنجاه هزار فرمانده بسیج سراسر كشور

صفحات: 1· 2

السلام علیک یا اباعبدالله الحسین

روز چهارشنبه مورخ 29/8/92 برابر با 16 محرم الحرام به مناسبت ایام سوگواری سرور و سالار شهیدن آقا ابا عبدالله الحسین ^{علیه السلام} مراسم عزاداری در مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآن معصومیه برگزار گردید. در این مراسم که طلاب این مرکز و بخشی از طلاب مدرسه فاطمیه حضور داشتند برنامه با قرائت دعای فرج توسط طلاب آغاز گردید و در ادامه یکی از خواهران ضمن قرائت زیارت عاشورا به مرثیه سرایی برای امام حسین ^{علیه السلام} پرداختند. در ادامه این مراسم حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای صابری اراکی از خطیبان مشهور به ایراد سخن پرداختند. ایشان در بیاناتی شیوا و زیبا به بیان وظایف طلاب  در برابر واقعه عاشورا پرداخته و فرمودند  نگاه طلاب به  حادثه کربلا باید  نگاهی تخصصی باشد چرا که  عاشورا  تنها  دارای بعد احساسی نیست اما برای  این نگاه ،معرفت بیشتر نسبت به سید الشهدا ^{علیه السلام} لازم است وقتی معرفت زیاد شود اشک چشم نیز زیاد خواهد شد. ایشان در ادامه بیانات خود فرمودند  وظیفه طلاب علوم دنیی برداشتن حجاب های ظلمت و تحقق  کلام« کل یوم عاشورا و کل أرض کربلا » و زنده نگه داشتن قیام عاشورا است .

ایشان اینگونه ادامه دادند که بر انسان لازم است قبل از دعا و مناجات از درگاه خداوند منان طلب استغفار نماید چرا که استغفار مقدمه ای است برای رفع نیازهای انسان. ایشان در ادامه بیاناتشان فرمودند سعی کنید ظرف وجودی خویش را پاک کنید، اگر ظرف وجودی انسان آلوده باشد هر چه در آن بریزد آلوده می شود در حالی که اگر آن را پاک کند هر چه در آن ریخته می شود پاک خواهد بود.

حجت الاسلام و المسلمین بیانات خود را با ذکر مصیبت و دعا خاتمه بخشیدند. و مراسم با پذیرایی از طلاب پایان پذیرفت.

ويژگي هاي بسيجيان و منتظران مهدي موعود(عجل الله تعالی فرجه الشریف)

نويسنده:حجت الاسلام دري نجف آبادي
بسيجي بودن يك ارزش و آمادگي براي دفاع از حق- حق شناسي و حق پرستي و پاسداري و صيانت از حق است؛ مي توان مفهوم بسيج را با مفاهيمي مانند: انصار و مهاجران، اصحاب امام زمان(عج)، ياران حق، مرزبانان توحيد، شيفتگان خدمت، تشنگان ولايت، پاسداران عدالت، جنود الهي و حزب خدا و منتظران ولي الله و رهروان خميني كبير(رض) تطابق داد و از ايشان به بزرگي و بزرگواري و كرامت ياد كرد. در اين مقاله به گوشه هايي از صفات منتظران راستين ولي عصر ارواحنا فداه اشاره شده كه مي توان تبلور صفات ياد شده را در بسيجيان جستجو كرد و انتظار مي رود تا بسيجيان با اخلاص اردوگاه خميني كبير(رض) با توكل بر خداوند و تلاش صادقانه تجلي صفات ياران مهدي(عج) را نويد بدهند و ياد آن بزرگوار را در دلها و جانها زنده كنند و الگوئي براي نسل امروز و نسلهاي آينده باشند مطلب را با هم از نظر مي گذرانيم.

و اينست رمز و راز بسيج و بسيجي؟!

صفحات: 1· 2

تاملي در رهنمودهاي امام خميني درباره تاثيرپذيري زنان ايران از سيره و روش اجتماعي و سياسي حضرت زينب (علیها السلام)

حضرت زينب (علیها السلام) يكي از شخصيت هاي بزرگي است كه در خاندان وحي و با آموزش ها و پرورش هاي جامع و ريشه گرفته از عصمت و امامت رشد و نمو يافت و مراتب منزلت معنوي را در كنار پيشرفت علمي طي نمود.
اين موجود شريف هم به درجات بالاي وارستگي و پارسايي رسيد و روح و روان خويش را با زيورهاي عبادت و پرستش خالصانه خداوند و صفات و خصال زيباي اخلاق و رفتار الهي آراست هم مراحل علم آموزي و دانش اندوزي را طي نمود و بانويي عالمه و محدثه و خردورز گرديد هم در يكي از عظيم ترين نهضت هاي بزرگ اجتماعي و سياسي يعني نهضت كربلا حضور يافت و حماسه هاي بي نظير آفريد و شگفت انگيزترين جلوه هاي صبر و استقامت فداكاري و ايثار تعهد و مسئوليت عشق به دين و وفاداري به راه ائمه دين حفاظت از اسيران جنگ و مراقبت از بيماران را به تجلي درآورد.
حضرت امام خميني كه همواره با روش هاي خاص و آگاهي زا فعاليت هاي گوناگون علمي و فرهنگي و اجتماعي و سياسي ائمه دين (علیهم السلام) و پرورش يافتگان خاندان عصمت و طهارت را به مداقه و تعميق مي گذارد و براي جامعه انساني معرفت و عبرت مي آفريند و پشتوانه هاي فكري و شيوه هاي عملي در نيل به رشد و پوپايي به وجود مي آورد حيات مبارك و ثمربخش حضرت زينب (علیها السلام) را نيز با همين رويكرد به نگرش و كاوش دقيق مي گذارد و جلوه هاي مختلف فعاليت هاي اين بانوي بزرگوار را با شرايط و مسائل امروز جامعه اسلامي منطبق مي سازد و با بيان مصاديق آن در عرصه هاي حيات اجتماعي و سياسي راه الگوپذيري از حركت و حماسه و فعاليت هاي بزرگ اين موجود شريف را هموار و مساعد مي نمايد. در نمونه هايي از اين رهنمودها تامل مي نمائيم.

الگوپذيري از حضرت زينب (علیها السلام) در انقلاب اسلامي

صفحات: 1· 2

جلوه هاي بلاغت در کلام پيام آور عاشورا

بخشي از کلمات و سجاياي زينب کبري(س) در بلاغت و فصاحت سخن او قرار دارد و هدف از آن، روشني و همه فهمي سخن، سلاست در آن، انتخاب لفظ و معناي درست است. سخن زينب نثري است چون نظم؛ براي شنوندگان مفهوم است و براي نکته سنجان در مرحله عالي ازرش؛ از نظر تأليف و ترکيب کلام بسيار فني و ادبي و از نظر ظاهر بسيار ساده است و در عين حال، توان ابداع شبيه آن بسيار سخت است. او فصيحه و بليغه است و نمونه سخنان موجود او بهترين گواه بر اين مدعاست.
سخنان او شور انگيز، در نهايت فصاحت و بلاغت. با احاطه به آيات قرآن و با نگاه ژرف به حقايق ديني بود و از نظر برهان و استدلال، همگان را حيرت زده کرد. آثار بعدي اين سخنان بيداري مردم غفلت زده و هوشيار کردن جامعه خفقان زده بود.

چنانچه عاشورا را پديده اي بدانيم که به وجود آورنده آن حسين بن علي(ع) است، پرورش دهنده اين پديده زينب بنت علي(ع) خواهد بود. به يقين، زينب قسمتهاي مهمي از پرورش عاشورا را به عهده داشته است.
اگر امام حسين(ع) پس از نوشيدن شهد شهادت، نمي توانست علي الظاهر عهده دار رهبري نهضت خود باشد تا آن را به سر منزل مقصود برساند، زينب کبري(س) اين مهم را عهده دار شد و بي جهت نيست که ملقب به لقب «شريکه الحسين» گرديد. اگر امام حسين(ع) در عاشورا با تيزي شمشير خود، دشمنان اسلام را از پاي درآورد، زينب(س) بعد از شهادت برادرش، با تيزي زبان خود با دشمنان جنگيد.(4: ص11)
جِراحاتُ السنان لها التيامُ
و مايلتامُ ما جرح اللّسانُ**

صفحات: 1· 2

زينب (س) در نهضت برادر

پيش از ورود در معرض، لازم است در ابتدا مقدارى درباره عظمت شأن و قدر اين بانوى برگزيده سخن بگوييم. زينب (س)، دختر على و زهرا (عليهما السلام) در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم هجرت، در مدينه منوره ديده به جهان گشود. در پنج سالگى مادرش را از دست داد و از همان دوران طفوليت با مصيبت آشنا شد. او در دوران عمر بابركت خويش، مشكلات و رنج هاى زيادى را متحمل شد.
رحلت پيامبر (ص)، شهادت مظلومانه مادر، فرق خونين پدر، جگر پاره پاره و سر بريده برادران، شهادت فرزندان و برادران و برادرزاده ها و همچنين حوادث تلخى چون اسارت، نمونه هايى از آن است. اين سختى ها و مشكلات از او فردى صبور و بردبار ساخته بود. او را ام كلثوم كبرى و صديقه صغرى مى ناميدند. محدثه، عالمه و فهيمه از القاب او بوده و زنى عابده، زاهده، عارفه، خطيبه و عفيفه محسوب مى شده است. نسبت نبوى، تربيت علوى و لطف خداوندى از حضرت زينب (س) فردى با خصوصيات و صفات برجسته ساخته بود، طورى كه به او «عقيله بنى هاشم» مى گفتند. او با پسرعموى خود «عبدالله بن جعفر» ازدواج كرد و ثمره اين ازدواج، فرزندانى بود كه دو تن از آنان در كربلا، در ركاب مولى ابا عبدالله الحسين (ع) شربت شهادت نوشيدند. به خاطر مقام و منزلتش در نظر ديگران، حرمت خاصى داشت. وقتى او وارد مى گشت، تمام قامت بلند مى شد.
مهمترين و حساس ترين بخش زندگى او، سفر تاريخى اش به كربلا و متعاقب آن اسارت مظلومانه اش است كه از اين جهت شايد سهم او در نهضت حسين بيشتر از نقش امام حسين (ع) باشد. چون علاوه بر مصيبت هايى كه آن دو به طور مشترك متحمل شده اند، داغ از دست دادن برادرى چون حسين بن على (ع) و همچنين رنج سفر و مشكلات اسارت، سرپرستى بيماران و كودكان داغدار و زنان و… را زينب (س) به تنهايى به دوش كشيد.
زينب كبرى، هم مادر شهيد، هم فرزند شهيد، هم خواهر شهيد و هم عمه شهيد است. اين ويژگى ها را در كمتر كسى مى توان يافت. او حتى در برهه اى از زمان، يعنى پس از شهادت امام حسين (ع)، به دليل بيمارى امام سجاد (ع) و وظيفه سنگين هدايت، رهبرى و مديريت كاروان اسرا را نيز به دوش كشيد و با سربلندى اين بار سنگين را به مقصد رساند. ما در اين مقاله بر آنيم تا سهم آن حضرت را در نهضت عظيم ابا عبدالله الحسين (ع) بررسى كنيم.

صفحات: 1· 2

.

.

.

بند آمد نفسم، از تو هوا می خواهم

من فقط تذکره کرب و بلا می خواهم

یادداشتی به مناسبت سالگرد حماسه آزادسازی سوسنگرد

بعد از ظهر روز 26 آبان‌ماه سال 1359 آخرین سربازان دشمن بعثی با سراسیمگی و ترس شهر سوسنگرد را ترک کردند و این شهر دوباره به دست رزمندگان اسلام افتاد.

شهر سوسنگرد یکی از شهرهای تابع شهرستان دشت آزادگان است که در اوایل جنگ کنترل آن به دست دشمن بعثی افتاد ولی با توجه به اینکه این شهر برای تصرف شهر اهواز که هدف اساسی عراق در جنگ بود بسیار مهم و حیاتی بود خارج شدن آن از دست دشمن برای رزمندگان ایرانی بسیار حائز اهمیت بود و سرانجام از خود گذشتگی آنها با تعداد نیروها و ادوات جنگی بسیار کمتر از دشمن باعث شد این شهر در 26 آبان ماه سال 1359 از دست دشمن خارج شد و اینگونه رویای تصرف مرکز خوزستان از سوی عراقی ها با فداکاری سربازان ایرانی نقش بر آب شود.

منطقه ای که سوسنگرد در آن قرار داشت جبهه میانی خوزستان بود و منطقه ای وسیع شامل حمیدیه، سوسنگرد و بستان را شامل می شد. عراق با کنترل آن می توانست در هر قسمت از آن به جاده اصلی اهواز - حمیدیه - سوسنگرد و بستان دست پیدا کند.

عراق در این منطقه دارای یک لشکر رزهی با سه تیپ، یک گردان نیروهای مخصوص، یک گردان پیاده، دو گردان کماندو، یک گردان شناسایی و 900 نفر از افراد جیش الشعبی مستقر کرده بود در حالیکه کل نیروهای ایرانی را تیپ سوم لشکر 92 زرهی، رزمندگان سپاه پاسداران، نیروهای ژاندارمری سوسنگرد و گروه جنگ های نامنظم شهید چمران تشکیل می داد.

بعد از متوقف شدن پیشروی دشمن در جنوب غربی اهواز و عدم موفقیت آنان برای اشغال این شهر، تلاش اصلی دشمن معطوف به این موضوع شد تا در غرب، محور اهواز - حمیدیه - سوسنگرد - بستان را قطع کند و به ترتیب تقدم ابتدا حمیدیه یا سوسنگرد و یا بستان را اشغال کند.

بدین ترتیب از اوایل آبان ماه سال 1359 ارتش عراق پس از استقرار لشکر 9 زرهی در جنوب هویزه، شهر سوسنگرد را از جهات مختلف مورد تهدید قرار داد.

در روز 22 آبان فعالیت دشمن اطراف سوسنگرد افزایش یافت و هلی کوپترهای عراقی مواضع پدافندی ایران که در محور حمیدیه - سوسنگرد مستقر بودند را گلوله باران کردند و در ساعت 8 و 45 دقیقه همان روز شهر سوسنگرد بمباران شد و توپخانه دشمن از ساعت 4 تا 7 صبح آتش خود را به روی شهر سوسنگرد فرو می ریخت. نیروهای هوایی و توپخانه های ایران نیز متقابلا در محور طلائیه - هویزه - سوسنگرد واحدهای دشمن را بمباران کردند.

در روز 23 آبان از ساعت 4 و 30 دقیقه صبح شهر سوسنگرد از تمام جهت ها زیر باران گلوله توپخانه دشمن قرار گرفت و هلی کوپترهای دشمن نیز محور حمیدیه- سوسنگرد را مورد حمله قرار دادند و در پوشش این آتش سنگین واحدهای زرهی دشمن از سمت غرب و جنوب به طرف سوسنگرد به حرکت درآمدند این در حالی بود که نیروهای مردمی و سپاه پاسداران و ژاندارمری مستقر در سایر محورها تنها مجهز به سلاح سبک و ضد تانک بودند.

پس از آغاز حمله دشمن به سوسنگرد و محاصره آن و مقاومت شجاعانه مردم شهر که اجازه ندادند نیروهای دشمن شهر را به طور کامل اشغال کنند شهر سه روز در محاصره کامل دشمن قرار داشت.

در ساعت 6 و 30 دقیقه صبح روز 26 آبان ماه یگان هایی از نیروهای مسلح کشور متشکل از تیپ 2 و تیپ 3 از لشکر 92 زرهی اهواز، گروه رزمی 148 پیاده از لشکر 77 خراسان، گروه رزمی 37 زرهی شیراز، گروه جنگ های نامنظم شهید چمران با پشتیبانی آتش توپخانه و نیروهای هوایی و هوانیروز به منظور شکست حصر سوسنگرد دست به حمله زدند.

گروه های جنگهای نامنظم شهید چمران در محور ابوحمیظه سوسنگرد پیشروی کردند و رزمندگان سپاه و نیروهای مردمی در محور سوسنگرد - دهلاویه در مقابل تهاجم دشمن مقاومت می کردند. هنگ ژاندارمری سوسنگرد نیز دوشادوش سایر رزمندگان در دفاع از شهر سوسنگرد شرکت داشت.

تیپ 3 لشکر 92 زرهی در یک اقدام به موقع آبادی سبحانی را آزاد کرد و عملیات شمالی دشمن با ناکامی مواجه شد. تیپ 2 لشکر 92 زرهی و گروه جنگ های نامنظم شهید چمران در شمال و جنوب جاده حمیدیه - سوسنگرد به پیشروی خود ادامه دادند و نیروهای دشمن را از دو طرف مورد تهاجم قرار دادند.

ساعت 12 روز 26 آبان تلاش دشمن برای اشغال سوسنگرد در هم شکسته شد و کم کم آثار شکست و عقب نشینی در آنان نمایان شد. در بعد از ظهر همان روز عقب نشینی دشمن در شرق سوسنگرد به طرف جنوب آغاز شد و نیروهای دشمن تلاش می کردند تا هرچه سریع تر خود را از مهلکه نجات دهند و به جنوب کرخه عقب نشینی کنند.

سرانجام در واپسین ساعت های روز 26 آبان تمام نیروهای دشمن صحنه نبرد را ترک و به سمت جنوب فرار کردند، تیپ 2 لشکر 92 زرهی همراه سایر رزمندگان به سوسنگرد رسید و نیروهای دشمن در شمال غرب سوسنگرد به مواضع پدافندی خود عقب نشینی کردند و شهر به کنترل کامل نیروهای جمهوری اسلامی ایران درآمد.

اما این عملیات پیروزمندانه چند نکته جالب دارد که مهمترین آنها صدور فرمان امام خمینی(ره) در روز 25 آبان ماه یعنی یک روز قبل از آزادسازی سوسنگرد بود که در آن امام(ره) فرمودند:« بایستی تا فردا سوسنگرد آزاد شود» و رزمندگان اسلام در پاسخی سریع و بی درنگ به فرمان رهبر خود فردای همان روز دشمن متجاوز را از خاک کشور بیرون راندند و سوسنگرد را آزاد کردند.

نکته دوم هم این بود که در این عملیات نیز حضور مردم به خصوص مردم عرب منطقه در مقاومت در برابر دشمن چشمگیر بود و آنها همانند خرمشهر و آبادان سدی محکم در مقابل دشمن بودند.