آیت حق
آیت حق(تجلی روح خدا در کالبد انقلاب اسلامی)
أعوذ باللَّه من الشيطان الرجيم
بسم اللَّه الرحمن الرحيم
و الصلاة و السلام و التحيّة و الاكرام علي أشرف المخلوقين و خاتم النبيّين حبيب قلوب العالمين أبيالقاسم محمّد و آله الطيّبين الطاهرين.
قال اللَّه تعالي في كتابه المبين:
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسي بِآياتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَي النُّورِ وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيّامِ اللّهِ إِنَّ في ذلِكَ َلآياتٍ لِكُلِّ صَبّارٍ شَكُور.
«موسي را با آيات خود فرستاديم [و به او فرموديم] كه قوم خود را از تاريكيها به سوي روشنايي بيرون آور، و روزهاي خدا را به آنان يادآوري كن، كه قطعاً در اين [يادآوري]، براي هر شكيبايِ سپاسگزاري عبرتهاست.»
ايّام اللَّه
مجلس به مناسبت بزرگداشت 14 و 15 خرداد برگزار شده است. يكي مربوط است به چهاردهمين سالگرد عروج ملكوتي حضرت امام و ديگري مربوط به 15 خرداد كه سرآغاز يك حركت عظيم تاريخي در قرن بيستم و طلايه معجزة بزرگ اين قرن يعني انقلاب اسلامي شد. امام(ره) 15 خرداد را يوماللَّه ناميدند. همينطور 22 بهمن را و قطعاً 14 خرداد و آن حماسة باشكوه و آن بزرگترين و پرشورترين تشييع جنازة تاريخ، خود يوماللَّه ديگري را در تاريخ انقلاب اسلامي رقم زد.
اين دو روز يعني چهاردهم و پانزدهم خرداد به حسب ظاهر، طلوع و غروب خميني در صحنة سياسي انقلاب محسوب ميشود ولي در واقع، تجلّي حركت و ايثار و عشقورزي يك مجاهد في سبيل اللَّه در راه پر پيچ و خم حوادث و مصائب از يك سو، و پايان انتظار وي و عروجش با دلي آرام و قلبي مطمئن به عالم ملكوت از سوي ديگر، مربوط به اين دو روز است، چنانكه خود چنين زمزمه كرده است:
از غم دوست در اين ميكده فرياد كشم
دادرس نيست كه در هجر رخش داد كشم
عاشقم عاشق روي تو نه چيز دگــري
بار هجــران وصالـت به دل شاد كشــم
مُردم از زندگي بيتو كه با من هستي
طرفه سرّي است كه بايد بر استـاد كشــم
سالها ميگذرد حادثـهها ميآيـد
انتظار فـرج از نيمـة خـرداد كشــم
و قطعاً غم و عشق و صفا و انتظار و هجران و وصل خميني كبير بود كه اين دو روز (14 و 15 خرداد) را به هم پيوند داده است. امّا چرا از ديدگاه امام 15 خرداد و يا 22 بهمن يوماللَّه محسوب ميشوند؟
سرّ اين مطلب از اقتباس امام از آيهاي كه در صدر عرايضم تلاوت شد واضح ميشود:
(وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسي بِآياتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَي النُّور)
صفحات: 1· 2