سیمای حوزه

اسوه تقوا - قسمت اول

بررسى روايات اخلاقى - اجتماعى حضرت عبدالعظيم حسنى(علیه السلام)

از اساسى‏ترين توصيه‏هاى قرآن كريم، سفارش به تقوا و تهذيب بوده، و آيات فراوانى در اين باره نازل شده است؛ گاه يك آيه، دو بار بر تقوا تأكيد دارد.(1)
مكتب انسان‏ ساز انبيا(علیهم السلام) اين امتياز را دارد كه به كلى‏گويى نمى‏پردازد، بلكه اسوه‏هاى عينى و نمونه‏هاى خودساخته‏اى را ارائه مى‏دهد؛ چنان كه با بسيارى از چهره‏هاى خودساخته و شاخص در قصه‏هاى قرآن كريم آشنا مى‏شويم.
سيد الكريم عبدالعظيم حسنى، نمونه زيبايى از اسوه‏هاى علم و عمل در اين مكتب توحيدى است. با تأسف بسيار بايد گفت كه در عصر او و دوران پس از او شرايطى فراهم نشد تا فضايل امثال ايشان ثبت گردد. از اين رو ،بسيارى از مكارم عالى اخلاقى اين سيد كريم، از حافظه تاريخ محو شده، لذا اكنون ناگزيريم به اشارات تذكره‏نويسان بسنده كنيم و يا با بهره‏گيرى از روايات مسندش، دغدغه‏هاى علمى و عملى و سمت و سوى سيره اخلاقى‏اش را بررسى كنيم. اى كاش شرايط و زمينه‏هاى كنونى، چند قرن پيش‏تر پديد آمده بود!
در عظمت خُلق عظيم و قلب سليمِ اين سيد كريم همين بس كه امامان معصوم معاصرش و تمامى تذكره‏نويسان، او را ستوده‏اند و تاريخ‏نگارانِ دوست و دشمن حتى يك مورد انحراف و اعوجاج و يك نقطه سياه در زندگانى‏اش نيافته‏اند و در طول تاريخ، او را به جلالت قدر ستوده‏اند.
ابو حمّاد رازى گويد:
در شهر سامرا به محضر امام هادى(علیه السلام) رسيدم و از احكام و مسائل حلال و حرام پرسيدم. او مرا پاسخ گفت و به هنگام وداع فرمود: «اى حمّاد، اگر براى تو مشكلى در دين پيش آمد، از عبدالعظيم بن عبداللّه حسنى بپرس و سلامم را به او برسان».(2)

صفحات: 1· 2