سیمای حوزه

خانه محبوب

این حریم پر نور و لبریز از صفا، این دیار سبز و بهاری، این وادی مهر و صمیمیت و سرشار از معنویت و عشق، یعنی مسجد، دوست داشتنی ترین جای زمین نزد خداست. مهر خدا در این قطعه از زمین که مسجد نام گرفته بیشتر از هرجای دیگر می بارد. نور خدا را این جا به وضوح می توان دید. خانه ای بدور از پیرایه های فریبنده دنیا که نام خدا در آن بلند است. خدا مسجدها را از همه جا بیشتر دوست می دارد. پس ما هم مساجد را دوست بداریم.

خانه همه مسلمانان

خانه محل آرامش و آسایش است؛ جای آرام و قرار است؛ منزل انس و علاقه است. پیامبر اسلام، حضرت محمّد مصطفی ـ که درود و سلام خدا بر او باد ـ می فرماید: «مسجدها را خانه خود قرار دهید». پس بر ماست که با این مکان نورانی و روحانی انس بگیریم؛ آن را خانه آرامش بشماریم؛ نگاهبان و نگهدار آن باشیم؛ حرمتش را پاس بداریم؛ به این سرای سراسر صفا دل بسپریم و آن را از صفا، یکدلی مهربانی و صداقت لبریز کنیم و آن جا را مایه دلگرمی جمعیت اسلامی مان قرار دهیم؛ از عطر حضور دینی مان سرشارش کنیم و به نور ایمانمان روح حیات در آن جاری کنیم.
غبار غربت

آن جا که غبار بی مهری و سستی بر دل ها نشسته و غفلت و جهالت پرده ای بر دیدگان قلب ها افکنده، صدای غربت مساجد به گوش می رسد. به فرموده رسول خدا(ص)، «مسجدی که در میان گروهی باشد که در آن نماز نخوانند، از غریبانه ترین خانه های عالم است». در جمعی که خانه خدا را به دست فراموشی سپرده اند و این دار نورانی را به غبار بی مهری خویش آلوده اند؛ در میان آنها که به غفلت دل سپرده اند و ندای غربت این سرزمین سبز را نشنیده می گیرند؛ در میان آنها که به جهالت بر این سرچشمه مهر و صفا پشت کرده اند، نه فقط مسجد غریب می ماند که سرچشمه صفا هم خشک می شود. راه مهر خدا بسته می شود و بر دریچه ای که به سوی آسمان گشوده است پرده غربت فرو می افتد.
بشارت نور

بشارت باد بر آنها که سرزمین مهر را می شناسند و به مهرش دل می بندند. مژده باد آنانی را که در تاریکی سحرگاهان، راه به سوی مسجد می سپارند به هدیه ای از جنس نور از خالق نور در روز واپسین. چه بشارت نیکویی! چه مژده فرح بخشی! کیست که دل به شیرینی این بشارت نسپارد؟ کیست که راه سرای مهر و ایمان، یعنی مسجد را نشناسد؟ کیست که با مسجد انس دیرینه نگیرد؟ کیست که وجود تشنه خود را از زلال معنویت جاری در مسجد محروم بدارد؟ مسجد خانه ایمان است و اذان ندای وصل و ما شیفتگان این خانه امن الهی.
وعده گاه وصال

مسجد خانه امن الهی است. منزل رحمت و لطف اوست. وعده گاه وصال معبود است. دریچه نزدیکی با خداست و دریچه انس با خدا باید چون گوهری بدرخشد. وعده گاه وصال باید از هر غبار و کدورتی پاک و پیراسته باشد. منزل رحمت حق را باید با اشک دیده شست. خانه امن الهی را باید به زلال مهر و لطافت شست وشو داد و آنگاه پاک و پیراسته در مکانی مقدس و پاک به گفتگو با معبود ایستاد و راز و نیاز با او را زمزمه کرد.
بهار مساجد

بهار که از راه میرسد، همه جا را خانه تکانی می کنیم. غبار از سر و روی خانه مان بر می گیریم و به زیبایی آذینَش می بندیم و اینک بهار مساجد نزدیک است. رمضان، بهار حضور در مساجد است و بر ماست که مسجدها را خانه تکانی کنیم. غبار یک ساله از سرو و روی مسجد برگیریم؛ پنجره ها را به نگاهی مهربان شفاف کنیم؛ بر گوشه گوشه اش عطر و گلاب بپاشیم و راه حضور ملایک را در این وادی نور بگشاییم. پس برخیزید که بهار مساجد در راه است.
در سایه عرش خدا

روز قیامت، روز برخاستن ندای وا حسرتاه، روز حسابرسی اعمال، روزی که سایه ای جز سایه خدا نیست، کسانی هستند که در سایه عرش خدایند و از آنهاست کسی که دلش شیفته مسجد است و با این مکان مقدس انسی همیشگی دارد. کسی که در تاریکی شب راه به سوی مسجد می سپارد و چون از مسجد بیرون رود دل را در آن سرای مهر جا می گذارد و لحظه شمار بازگشت است همیشه در خانه امن خداست.
موعد وصل

مسجد جایگاه حضور در برابر معبود است. جای راز و نیاز و نجوا با اوست. محل گفتگو با خداست. جایگاه عبادت خالق است. وعده گاه وصل بنده عاشق با معشوق خویش است. مقدس ترین مکان این کره خاکی مسجد است و دل شیفته هیچ مسلمانی نمی پذیرد که چنین مکانی به غبار آلوده باشد و از پاکی و طهارت دور باشد. همین شیفتگی است که آستین ها را بالا می برد و به همّتی اسلامی غبار از سروروی هر مسجدی می زداید و این مکان مقدس و نورانی را غرقِ پاکی و صفا می کند. زحمتتان قبول حق باد ای فرشتگان پاکی و نور.
منزلگاه عشق الهی

صدای اذان که بلند می شود و منادی که موعد وصل را مژده می دهد، بنده عاشق، با وضو غرق در پاکی و نور می شود و عاشقانه راه وعده گاه وصل پیش می گیرد؛ گرچه دلش پیش از او به منزلگاه عشق رسیده است. سجاده چون دریچه ای بین او و معبود گشوده می شود و او شیفته مولایش چشم به آسمان می دوزد و دستْ بالا می برد و قامت می بندد. این جا وعده گاه وصل معبود است. منزلگاه عشق الهی است. جایگاه انس با خداست. اینجا مسجد است و بنده عاشق هرگز چنین مکانی را آلوده و مکدر نمی پسندد. پاکی مسجد به پاکی دل های ما وابسته است؛ پس در غبار روبی مساجد بکوشیم.
مکانی طاهر

نماز راز و نیاز با سرچشمه پاکی هاست و راز و نیاز با سرچشمه پاکی ها باید با دلی پاک و لباسی طاهر و در مکانی مطهر و سرشار از زلال طهارت باشد. دل هامان اگر پاک و طاهر باشد، مساجد را نیز به طهارت دل هامان پاک و پاکیزه می کنیم و چه دلی پاک تر از دل تو، خواهر و برادر مسلمان؟ پس بیایید مساجدمان و سجده گاه حضورمان را از پاکی و پاکیزگی لبریز کنیم.
سنگری مستحکم

مساجد نه تنها سجده گاه ما مسلمانان که سنگرهای محکم و نفوذناپذیر ما نیز هست. چه در زمان انقلاب و چه در زمان جنگ تحمیلی و چه اکنون، در برابر شبیخون فرهنگی دشمن، همواره مسجد مطمئن ترین سنگر دفاع و مقابله و جهاد بوده و هست. مسجد خانه امن خداست که روح انسان در فضای آن یکسره لبریز از اطمینان و یقین می شود و همین اطمینان و یقین است که رمز پیروزی است. وقتی مسجد سنگر باشد، خدا در میان سنگرداران است و اگر حامیْ خدا باشد پیروزی حتمی است و اینک گاهِ آن است که به این سنگر مستحکم توجهی بیش از پیش کنیم. در حفظ آن بکوشیم، غبار غربت از سر و رویش بشوییم و از عطر حیات لبریزش کنیم.
عطر بهشت

بهشتیان که در دنیا نیز از عطر بهشت لبریزند، در این دنیای خاکی، مساجد را ـ که قطعه هایی از آسمان در زمین هستند ـ برگزیده اند. با مسجد انس و الفتی همیشگی دارند و در این وادی امن آرام و قرار می یابند. دستان یاریگر این بهشتیان اینک به غبارروبی این پنجره های بهشت برخواسته است و دل های زلالشان به آب مهر، این قطعه های آسمانی را شست وشو می دهد. چه نوری در این جا جاری است! چه دل های پاکی به خانه امن الهی آمده اند و چقدر بوی بهشت در حیات مسجد پراکنده است. ملایک را ببین که دسته دسته سبد پاداش از بهشت به سوی زمین می آورند.
پنجره های نور

امروز در گوشه گوشه خاک پاکمان پنجره هایی از نور به آسمان گشوده شده و فرشتگان بهشتی لب به آفرینِ بنده های پاک خدا گشوده اند. به آفرین آنها که با دست های پاک و آسمانی شان گَردِ سکوت از پنجره های مساجد می زدایند و با دل های زلالشان غبار غربت از در و دیوار مسجد می روبند از هر قطره زلال آبی که به شست وشوی خانه خدا فرو می افتد بوی بهشت برمی خیزد و به پاس هر غباری که زدوده می شود پاداشی از بهشت نثار می شود و فرشتگان از این همه صفا به وجد آمده اند.
گواهی ایمان

آنان که با مسجد الفتی همیشگی دارند مسجد را خانه خود می دانند و آن را وعده گاه وصال معبود می شمرند. آنان که در پی غبارروبی خانه خدا آستین همت بالا زده اند و به زلال مهرشان این وادی ایمان را شست وشو می دهند، دل های لبریز از ایمان دارند و چشم های سرشار از معنویت. آنان کبوترانی هستند که با بال های ایمان وعشق در آسمان سعادت پرواز می کنند؛ چنانکه رسول خدا ـ که درود خدا بر او باد ـ می فرماید: «اگر دیدید فردی همواره با مسجد مأنوس است بر ایمان او شهادت دهید». پس مژده باد بر یارانِ مساجد، ایمانِ الهی شان.
قطعه ای از آسمان

در این زمین غم آلوده خاکی، در این برهوت پر فریب و ظلمانی دنیا، قطعه ای از آسمان با هاله ای از نور، به همراه شمیم عطر بهشت ما را می خواند. صدای مؤذنش ترنم حیات است و آب حوض کوچکش زلال زندگی. از این قطعه کوچک آسمانی دریچه ای به بهشت گشوده می شود. گویی فرشتگان با بال های خود به غبارروبی مسجد آمده اند، پس برخیزید تا ما هم در بهار مساجد، این مکان آسمانی را خانه تکانی کنیم. دست حق یاورتان که یاور خانه امن خدایید.
سجده گاه مقدس

مسجد خانه خداست. امانتی الهی بر روی زمین است. خانه ای بهشتی در دنیاست. حضور در مسجد حضور در پیشگاه خداست و حضور در برابر معبود؛ ولی پاکی و آراستگی، جامه ای پاک و طاهر و مکانی پاکیزه می طلبد. مسجد سجادّه حضور ما در برابر معبود است؛ پس بیایید این سجده گاه مقدس را به زلال ترین آب هستی شست وشو دهیم و غبار از آن بزداییم تا هرچه پاک تر و زلال تر در برابر معبودمان سر به سجده بساییم.
انس با خدا

مسجد وعده گاهی است که خدا برای ارتباط بنده با معبودش قرار داده است. حضور در مسجد، حضور در پیشگاه الهی است و دل بنده عاشق همواره در خیال این وعده گاه الهی می تپد. انس با این مکان مقدس، انس با خداست. رسول خدا حضرت محمّد مصطفی ـ که درود خدا بر او باد ـ می فرمایند: «هرکه با مسجد الفت و انس داشته باشد، خدا با او الفت گیرد».
مرکز معجزه

مساجد را رها نکنیم. به پاس نعمت بزرگی که به واسطه این مکان مقدس به ما ارزانی شد مساجد را رها نکنیم. به پاس دو هدیه گران بهای استقلال و آزادی که از دریچه آبادانی مساجد به ما داده شد مساجد را رها نکنیم و به فرموده پیرمرادمان امام راحل جامه عمل بپوشیم که فرمود: «شمایی که این معجزه را از مسجد دیدید، حالا باید بروید دنبال این مرکز معجزه [نه این که آن را] رها کنید». پس بشتابید تا باز هم مثل همیشه، دست در دست هم، یک دل و مهربان با مهربانی بر مساجد باران محبت بباریم.
جاده ای رو به خدا

مساجد پایگاه قدرت اسلامند. وعده گاه مهربانی های ما هستند. نگاه ها در مسجد صمیمی تر است و دل ها در مسجد صادق تر. آن جا نور ایمان پرده از کدورت ها، تاریکی ها و غفلت ها بر می دارد و دل ها را به نور هدایتْ روشنی می بخشد. این دیار آسمانی جاده ای رو به خداست. در این مکان مقدس جان های مسلمانان یکی می شود و نیروی اسلامیان فزونی می یابد. دین و دنیای ما در گرو آبادانی مساجد است؛ پس آستین بالا زنید و پرده غبار از سر و روی مسجد برگیریم تا هم چنان درخشان و نورانی به دل هامان نور ایمان بپاشد.
کلام امام

کلام امام راحلمان، امام خمینی(ره) همانا چون چراغی راه را از بیراهه می نمایاند. ایشان درباره مساجد همیشه سفارش اکید می کردند و می فرمودند: «مساجد را خالی نکنید. این تکلیف است. اجتماعتان را حفظ کنید و مساجدتان را محکم نگاه دارید. شما باید هشیار باشید که مسجدهایتان و محراب هایتان و منبرهایتان را بیشتر از سابق حفظ کنید». اینک در آستانه ماه مبارک رمضان، بیایید بهار را به مساجد هدیه کنیم. دل از نور ایمان سرشار کنیم و با نام خدا مساجد را آباد و آبادتر کنیم.
سنگر اسلامی

به فرموده اماممان مسجد ستاد اسلام است. مسجد یک سنگر اسلامی است و این مساجد بود که این پیروزی را برای ملت ما درست کرد. پس بیایید سنگر محکم و مطمئن اسلامی مان را خالی نکنیم و به بی مهری غبار غربت بر او منشانیم. مسجد را از یاد نبریم و از این سنگر مستحکم به غفلت نگذریم. آن را به حضورمان آباد کنیم و به مِهرْ گَرد غریبی از آن بزداییم و آن جا را خانه انس و وعده گاه دیدارهای زلالمان بشماریم.
دانشجو و مساجد

یکی از دسیسه های شیاطین و دشمنان اسلام این بود که قشر تحصیل کرده و دانشجو را از مسجد جدا کند. امام خمینی(ره) خطاب به دانشجویان می فرمایند: «هم دانشگاه را حفظ کنید هم مساجد را حفظ کنید و [این دو [ منافات با هم ندارد. دانشگاهی باشید، مسجد هم بروید. مساجد را هم تعمیر کنید. مساجد را هم از رفتن خودتان آباد کنید». و چه دستی مهربان تر از دستان جوانان دانشجو و دلی صاف تر و پاک تر از دل های جوان آنان برای آبادانی و غبارروبی مساجد؟ پس یا علی گویان بشتابید که مسجد در انتظار حضور دل های زلال شماست.

خانه تجلی اسلام

مسجد جایگاه تبلور دین اسلام است. محل تجلی اجتماع اسلامی است و جامعه اسلامی با مساجد ارتباطی تنگاتنگ دارد. امام راحل(ره) در این باره می فرمایند: «من امروز باید بگویم که تکلیف است برای مسلمان ها حفظ مساجد. امروز جزء اموری است که اسلام به او بسته است. [در] ماه مبارک رمضان و بعد از ماه مبارک رمضان هم مسجدها را آباد کنید.» اینک خانه تجلی اسلام در انتظار دستان پر مهر شماست تا در آستانه بهار رمضان فضای مساجد را از سبزی وجودتان لبریز کنید. گرد خستگی از تن این خانه مهربانی برگیرید و طراوت بهار را با همه زیبایی و شفافیّتش به آن هدیه کنید.