سیمای حوزه

• هر فرمانده بايد با نيرو همدرد باشد، در داخل نيرو باشد، به وي دلداري بدهد و محبت كند و عطوفت بيافريند.
• يك فرمانده بايد عدالت داشته باشد؛ قوميت، همشهري بودن، دوست بودن، من پنج سال است با اين هستم، اينها اصلا هيچ كدام نبايد دخالت بكند. بنابراين هر فرمانده بايد با چشم عدالت و قسط به نيروهايش نگاه كند.
• براي حفظ انسجام نيروها،‌ بايستي تا زمان آماده شدن براي عمليات، نيروها را نگذاشت كه بيكار باشند. بايد آموزش تاكتيك گذاشته شود، پياده روي انجام شود، احكام شرعي بيان گردد، رزم شبانه برگزار شود، قرآن قرائت شود، مراسم دعا و سينه زني انجام گيرد تا نيروها حركت و روحيه داشته باشند.
• اگر عذر موجه نداشته باشيد، مجاز نيستيد نماز جماعت را ترك كنيد. به هنگام اذان، همه كارها را بجز نگهباني بر زمين گذاشته و به نماز جماعت برويد.
• انسان فراموش كار است. امروز هر چه بگويي فردا از يادش مي‌رود. بنابراين بايستي دائم تذكر داد و مسائل بطور مرتب يادآوري شود و هي گفته شود.
• سلسله مراتب فرماندهي بايد رعايت شود. در جبهه، خودرأيي نيست. هر كس بگويد من، اين تخلف كرده است.
• قبل از انجام عمليات، آموزش‌هاي مختلف را ببينيد و ياد بگيريد.
• بي‌جهت انسان خودش را به خطر نيندازد. اين جوان‌ها بيشترشان مي‌گويند: زودتر برويم و شهيد بشويم. چي شهيد بشويم؟! ما شما را لازم داريم؛ «يقاتلون في سبيل الله فيقتلون و يقتلون.» لذا حفظ جان لازم است و نبايد آدم خود را به مخاطره بيندازد،‌ حتي براي نماز.
• حفاظت لازم را كاملا مراعات كنيد. مثلا كلاه آهني روي سرتان بگذاريد كه يك وقت تركش خمپاره نخوريد تا ان شاء الله سالم بمانيد و با پيروزي برگرديد. در همه جا نظافت را رعايت كنيد. زيرا كه «النظافة من الايمان».
• اسراف نكنيد و در حفظ و نگهداري تجهيزات و امكانات بكوشيد. شرط ياري خدا، استواري و استقامت رزمندگان است.
• همه مراقب باشند تا هيچكس از خوب جنگيدن خود، مغرور نشود. نيروهاي خط شكن، خود را برتر از ساير رزمندگان نبينند.

 (منبع: مهدی باکری در اندیشه و عمل، حسین علایی، چاپ اول، ص ۱۰۶- ۱۰۴)