شرح دعایی روز دوازدهم رمضان
19 تیر 1393 توسط خادم الشهداء
شرح دعاي روز دوازدهم ماه مبارك رمضان
آيتالله مجتهدي: به عيب خودتان بپردازيد نه به عيب ديگران
در دعاي روز دوازدهم ماه رمضان ميخوانيم: «اللّهمّ زَينّي فيهِ بالسّتْرِ والعَفافِ واسْتُرني فيهِ بِلباسِ القُنوعِ والكَفافِ واحْمِلني فيهِ على العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّي فيهِ من كلِّ ما أخافُ بِعِصْمَتِكَ يا عِصْمَةَ الخائِفين» «خدايا زينت ده مرا در آن با پوشش و پاكدامنى و بپوشانم در آن جامه قناعت و خوددارى و وادارم نما در آن بر عدل و انصاف و آسودهام دار در آن از هر چيز كه ميترسم به نگاهدارى خودت اى نگهدار ترسناكان.» * شرح فرازهاي دعا آيت الله مجتهدي تهراني در شرح «اللّهمّ زَينّي فيهِ بالسّتْرِ والعَفافِ» ميگويد: خدايا روزي كن من را در ماه رمضان و به دو چيز زينت بده. ستر و عفاف. ستر يعني اينكه گناهان مردم را مخفي كنم. به ما چه ارتباطي دارد كه فلاني عيب دارد؟ خوش به حال بندهاي كه به عيب خودش ميپردازد و به عيب ديگران كاري ندارد. اگر رفيقت هم عيب دارد به كسي نگو. غيبت حرام است و عمل چهل روز را از بين ميبرد و اعمال خوب غيبت كننده را در نامه اعمال شخص غيبت شونده مينويسند. وي ميافزايد: خوبيهاي مردم را بيان كنيد. مثلاً درباره انقلاب، خوبيهاي آن را بيان كنيد. مراجع تضعيف انقلاب را جايز نميدانند. اگر كسي پشت انقلاب حرف بزند و انقلاب را تضعيف كند و آمريكا بيايد، وضع ما بد ميشود باز اگر خداي ناكرده انقلاب بد باشد آنها از بد، بدترند. اين استاد اخلاق ادامه ميدهد: آنها كه به عيب ديگران كاري ندارند، بهترين زينت را دارند. حديث داريم خوش به حال كسي كه به عيب خود پرداخته به عيب ديگران كاري ندارد. وي در ادامه اظهار ميكند: در ادامه دعا عفاف آمده است. عفاف يعني اينكه گناه نكنيم و عفت نفس داشته باشيم كه گناه نكردن است. پس بيان نكردن گناه ديگران و داشتن عفاف اولين دعايي است كه در اين روز از خدا ميخواهيم. اين استاد بزرگ حوزه علميه در ادامه در شرح فراز «واسْتُرني فيهِ بِلباسِ القُنوعِ والكَفافِ» ميگويد: خدايا من را به دو چيز مستور كن؛ يكي لباس قناعت و ديگري كفاف. كفاف يعني اينكه زندگي را بگذرانيم. اگر مال و ثروت زياد داشته باشيم گرفتار ميشويم و اگر دستمان پيش كسي دراز باشد ذليل ميشويم پس از خدا بخواهيم كه به اندازه كفاف زندگي به ما بدهد. قناعت هم به انسان عزت ميدهد و كسي كه قناعت دارد خدا او را عزيز ميكند. آيتالله مجتهدي تهراني در ادامه در تشريح «واحْمِلني فيهِ على العَدْلِ والإنْصافِ وامِنّي فيهِ من كلِّ ما أخافُ» ميگويد: خدايا من را عادل كن و كاري كن انصاف داشته باشم و خدايا از هرچه كه من از آن ميترسم من را امان ده. اگر كسي ما را تهديد ميكند به ما ايمني بده كه كسي نتواند به ما تعرض كند. آيتالله مجتهدي تهراني در پايان سخنان خود ميگويد: در پايان دعا ميگويم «بِعِصْمَتِكَ يا عِصْمَةَ الخائِفين» يعني به عصمت و حفظ و نگهباني خودت اي كسي كه خائفين و ترسناكان را نگهداري ميكني، اي كسي كه هركه به تو متوسل ميشود از او نگهداري ميكني، خدايا درباره ما اين دعاها را مستجاب بفرما!