مدیر مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور
خلاصه سخنرانی حضرت حجت الاسلام و المسلمین جمشیدی زید عزه الشریف مدیر مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور در افتتاحیه سال تحصیلی 93-1392 حوزه های علمیه خواهران استان چهارمحال و بختیاری
حضرت حجت الاسلام و المسلمین جمشیدی زید عزه الشریف در جمع بیش از 400 نفر از مدیران، اساتید، کارکنان و طلاب فارغ التحصیل و جدید الورود مدارس استان چهارمحال و بختیاری به ایراد سخن پرداختند که ضمن تبریک به طلاب جدیدالورود خطاب به طلاب چنین فرمودند: اول برای خودم و طلبه های جدید الورود اینکه توفیق الهی است که نصیب ما شده، دعوتی است که از جانب صاحبمان حضرت ولی عصر ارواحنا فداه آمده است.
در روایات است قبل از اینکه من و شما به ولی الله و به امام معصوم علیه السلام اقبال بکنیم در حقیقت ولی الله به من و شما اقبال می کند. این توفیق من الله، توفیق از ناحیه خدا، از ناحیه امام زمان ارواحنا فداه که این افتخار نصیب من و شما شده که بیائیم قدم در مسیری بگذاریم که راه، راه انبیاء عظام و اولیاء خداست. این را قدر بدانیم.
طلبه های جدید الورود، همکاران خودم، خواهران و آنهایی که این مسیر را طی کردید، بیایید فقط لله و لولی الله پا در این مسیر بگذارید.
شما یک سری تشخص ها را کنار گذاشتید، ممکن است مورد ملامت دیگران قرار بگیرید. - کمی که در روایات جستجو کنیم می بینیم که این هدایت الهی بوده است، خداوند تبارک و تعالی هر که را بخواهد دیانت را به او الهام می کند، دستش را می گیرد- راه راه سختی نیست اما لوازم خودش رو دارد، هیچ سخت نیست، بسیار آسان است، آسانی آن هم در این نکته است که: من علم بما یعلم علمه الله علم ما لا یعلم. آدم هر چه را یاد گرفت در اندازه ای که میتواند انجام بدهد.
طلبگی مسیر شیرین و روشنی است اما طبیعی است و قانون خلقت است که در امور طبیعی و غیر طبیعی، بی زحمت به کسی مزد نمی دهند؛ این راه که من و شما در آن قرار گرفته ایم امتیازهایی دارد، آثاری دارد که این آثار و برکات به تدریج در مسیر خودش را نشان می دهد.
ورودی های عزیز؛ این کار یک صاحبی دارد، صاحب این کار خود حضرت مهدی ارواحنا فداه است، خود خداست. آن هایی که سال اول طلبگی هستند و آنهایی که سال های بالاترند مواظب باشند مسیر را گم نکنند و باید بدانیم که ما درس نمی خوانیم که تشخص اجتماعی پیدا کنیم، ما درس نمی خوانیم که به یک مأموریت و حرفه برسیم، ما درس می خوانیم که دین خدا را یاد بگیریم .
خدا در قرآن ضمانت کرده که: من یتق الله یجعل له مخرجاً، هر موقع سختی پیدا کردی به جای اینکه دور شوید، خودتان را در دامن خدا بیندازید. هر جا احساس کردید زمین خوردید، کمبود دارید، احتیاج دارید، خودتان را در دامن لطف الهی غرق کنید.
این تحصیل اقتضائاتی دارد، قدم اول نیت است، قدیمی ها به این نکته خیلی توجه داشتند، کتابهایی که ما قبلاً می خواندیم یکی از آنها جامع المقدمات بود. معمولاً درس اول را یک بزرگتر می داد. اولین حدیثی که ما می خواندیم این بود: اول العلم معرفت الجبار و آخر العلم تفویض الامر الیه. علم روحانی و الهی اولش خداست، آخرش هم خداست.
از ویژگی های طلبه این نیست که جور دیگری غیر از مردم باشد، فقط باید در یک سری امور ممتاز باشد، در حجابش، در عفافش، در پاکدامنی و ….
اولین توقع من از همکاران، مدیران چه درمراکز ستادی، چه در مدیریت ها و چه در مدارس این است که قدر سرمایه هایی که خداوند به ما داده است را بدانیم. توقع من از شما این است که کیفیت بخشی متن کار حوزه ها قرار بگیرد.
خواهران فارغ التحصیل و آنهایی که نمی توانند ادامه تحصیل بدهند، میدان پژوهش را جدی بگیرند. ما در روحانیت هیچ توقفی نداریم.
والسلام