سیمای حوزه

غنچه گل یاس

بوستان عصمت نبوی چشم به راه شکفتن غنچه دیگری است بر شاخه گل یاس؛ همان یاسی که بر دامانش کوثر عصمت جاری است و بر شاخسارش گل‏های امامت هویدا. اگرچه پیامبر در مدینه حضور ندارند، امّا برای آمدن این میهمان لحظه‏ شماری می‏کنند. چشم‏ها در انتظارند و ملایک جای جای خانه به خدمت ایستاده ‏اند. بوی عطری بهشتی در فضای خانه زهرا می‏پیچد و زینب دختر علی بن ابی‏طالب، علیه السّلام، بانویی از جنس نور و زاده فاطمه زهرا علیهاالسلام ، چشم به دنیا می‏گشاید و عالم را به حضورش نوری تازه می‏بخشد. میلاد این نور تابان، گل خوشبویِ خاندان عصمت بر شیعیان و شیفتگان آن بانوی بزرگ مبارک باد.

بشارت ولادت

جناب سلمان خبر ولادت نورسیده مولا علی بن ابی‏طالب علیه‏ السلام ، را به پیامبر صلی‏ الله ‏علیه‏ و‏آله ‏و سلم ، می‏رساند و در انتظار می‏ماند تا شادی و شعف این بشارت را در چهره ایشان ببیند. امّا اشک مجال شادی به چشمان پیامبر صلی‏ الله ‏علیه ‏و‏آله ‏و سلم نمی‏دهد و در پاسخ حیرت سلمان، پیامبر به مصیبت‏هایی اشاره می‏کند که آن کودک شیرین و نو رسیده باید در آینده تحمّل کند. میلاد مبارک و خجسته او آغاز راه صبوری بود و زینب علیهاالسلام ، اسوه صبر الهی و بانوی بردباری و رضا، آمده بود تا از همان کودکی دشواری را تحمّل کند و دلش را از صبر و تحمل لبریز سازد.

نامی از آسمان

در خانه نورانی و آسمانی مولا علی علیه‏السلام شادیِ آمدنِ نورسیده‏ای برپاست. حضرت فاطمه علیهاالسلام ، نوزاد را در آغوش مولا نهاده، از او می‏خواهد اکنون که پیامبر صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله‏ وسلم در مدینه حضور ندارند، ایشان نامی برای کودک برگزیند. امام علی علیه ‏السلام ، می‏فرمایند: «من بر رسول خدا صلی‏ الله ‏علیه ‏و‏آله ‏وسلم ، در نام‏گذاری او پیشی نمی‏گیرم». چند روزی از تولد نوزاد می‏گذرد تا آن‏که پیامبر خدا صلی ‏الله‏ علیه‏ و‏آله ‏وسلم ، به مدینه بازگشته و چون همیشه، ابتدا به خانه دردانه‏اش فاطمه زهرا علیهاالسلام ، وارد شدند. اندکی بعد نوزاد در آغوش جدّش آرام خفته است و چشمان پیامبر صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله ‏وسلم بر آسمان است. فرشته مقرب خدا، جبرئیلِ امین، نازل می‏شود. سلام و تهنیت خدا را می‏رساند و می‏فرماید: «نام این مولود را زینب بنه که این نام را خدا در لوح محفوظ نوشته است». وصیت فراموش شده
چند روزی از تولد خجسته‏ ات می‏گذرد. اینک تو در آغوش گرم پر مهر پیامبر آرام خفته ‏ای. جبرئیل امین نام زینب را برایت از سوی خدا تحفه آورده است. در آمدنت خدا نیز تهنیت می‏گوید. چقدر پیامبر تو را دوست می‏دارد و به تو مهر می‏ورزد: تو را به سینه می‏چسباند؛ چشمانت را می‏بوسد؛ تو را می‏بوید و سفارش می‏کند به همه امّت که حرمت این دختر را پاس بدارند. علاقه پیامبر صلی ‏الله ‏علیه‏ و‏آله‏ وسلم به تو وصف‏ناشدنی است. تو زینب دردانه و عزیز دل رسول خدایی؛ هرچند جاهلان و کوردلان و کوته فکران امّت حرمت تو را پاس نداشتند و سفارش پیامبر خدا صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله ‏وسلم را به فراموشی سپردند.

صفحات: 1· 2