حج
1 / 8
ويژگى هاى حج گزار
الف ـ باريافته بارى تعالى
98 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : باريافتگان درگاه الهى سه گروهند : رزمنده ، حج گزار ، و به جا آورنده عمره .
99 ـ امام على عليه السّلام : حج گزار و عمره گزار ، مهمان خدايند و بر خداست كه مهمان خويش را گرامى بدارد و با آمرزش خويش ، او را پاداش دهد .
100 ـ امام حسن عليه السّلام : سه نفر در پناه خدايند: … و مردى كه براى حج يا عمره بيرون آيد و جز براى خدا بيرون نيامده باشد، او از مهمانان خداوند است، تا آن كه به خانواده اش بازگردد.
101 ـ امام سجّاد عليه السّلام در « رسالة الحقوق» فرموده است : حق حج آن است كه بدانى حج ، درآمدن به آستان الهى و گريز از گناهانت به سوى اوست و پذيرش توبه و اداى تكليفى كه خداوند بر تو واجب ساخته ، بواسطه آن است .
102 ـ امام صادق عليه السّلام : حج گزار و عمره گزار ، مهمان خدايند ، اگر چيزى از او بخواهند ، عطا مى كند و اگر او را بخوانند ، پاسخشان مى دهد و اگر شفاعت كنند ، شفاعتشان را مى پذيرد و اگر سكوت كنند (و چيزى نخواهند) خداوند ، ابتدا به بخشش مى كند و در مقابل هردرهم ، هزار هزار درهم پاداش مى گيرند .
ب ـ مهمان خداى سبحان
103 ـ از آنچه خداوند سبحان به حضرت آدم عليه السّلام وحى كرد ، اين بود : منم خداى صاحب بكّه. اهل آن ، همسايگان منند و زائرانش مهمانان من. آن [جا] را با آسمانيان و زمينيان آباد مى كنم ، گروه گروه ، ژوليده و غبار آلود به زيارت آن مى آيند و با تكبير و لبّيك گويى ، به درگاه خداوند مى نالند . پس هركه به قصد زيارت آيد و جز آن نيّتى نداشته باشد ، مرا ديدار كرده و او مهمان من است و بر من نازل شده و سزاوار است كه با كرامت هاى خود به او هديه دهم .
104 ـ خالد بن ربعى : امير المؤمنين عليه السّلام براى كارى كه داشت ، وارد مكه شد . باديه نشينى را ديد كه به پرده هاى كعبه درآويخته شده و چنين مى گويد : «اى صاحب خانه! خانه، خانه تو و مهمان ، مهمان توست و هرمهمانى از مهمانى اش بهره اى دارد . پس امشب نصيب مرا ، آمرزشم قرار ده» . پس حضرت عليه السّلام به اصحابش فرمود : آيا سخن باديه نشين را مى شنويد؟ گفتند : آرى . فرمود : خداوند ، بزرگوارتر از آن است كه مهمانش را ردّ كند .
105 ـ امام صادق عليه السّلام : مهمان خداوند ، كسى است كه به حج و عمره رود پس او تا به خانه اش برگردد ، ميهمان خداست .
106 ـ امام صادق عليه السّلام ـ در عرفات ـ : خدايا . . . من مهمان توام ، پس بهره ام را در اين شب بهشت قرار ده .
107 ـ امام صادق عليه السّلام : در پاسخ كسى كه از آن حضرت پرسيد : « چرا روزه در ايّام تشريق مكروه است؟» ـ : چون كه اين گروه ، زوّار خدا و در مهمانى اويند . و سزاوار نيست كه مهمان ، نزد كسى كه به زيارتش رفته و او را مهمان كرده است ، روزه بگيرد .
ج ـ در ضمانت خداى سبحان
108 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : حج گزار ، چه در رفتن و چه بازگشتن ، در ضمانت خداست . پس اگر در سفرش به او رنج و خستگى برسد ، به خاطر آن ، گناهانش آمرزيده مى شود و در برابر هرگامى كه برمى دارد ، هزار درجه در بهشت بالامى رود، ومقابل هرقطره بارانى كه به او ببارد، پاداش يك شهيد دارد .
109 ـ امام صادق عليه السّلام : حج گزار و عمره گزار در ضمانت خدايند . اگر در راهِ رفتنِ به حج بميرد ، خداوند گناهانش را مى آمرزد و اگر در حال احرام بميرد ، خداوند او را لبّيك گوى بر مى انگيزاند و اگر در يكى از دو حرم (خانه خدا و حرم پيامبر) بميرد ، خداوند او را در زمره ايمن شدگان [از عذاب ] محشورمى كند واگر در بازگشت بميرد، خداوندهمه گناهانش را مى آمرزد .
110 ـ امام صادق عليه السّلام : حج و عمره ، دو بازار از بازارهاى آخرت است . كسى كه پيوسته به حج و عمره رود ، در ضمانت خداست . اگر او را باقى بدارد ، به خانواده اش مى رساند و اگر او را بميراند ، وارد بهشتش مى كند .
111 ـ امام صادق عليه السّلام : ضمانت حج گزارِ با ايمان ، بر خداست . اگر در سفرش بميرد ، وارد بهشت مى شود و اگر خداوند ، او را به خانواده اش بازگرداند ، پس از رسيدن به خانواده تا سپرى شدن هفتاد شب ، گناهى بر او نوشته نمى شود .
112 ـ كليب بن معاويه اسدى : به امام صادق عليه السّلام عرض كردم : پيروان تو مى گويند : «خانواده و مال حج گزار در ضمانت خداست و خدا جانشين اوست در خانواده اش» . در حالى كه گاهى مى بينم كه خودش به حج رفته و براى خانواده اش حوادثى پيش مى آيد . حضرت فرمود : البته خداوند ، جانشين او در كارهايى است كه او به آن ها رسيدگى مى كرد ، ولى نه در حوادثى كه اگر حاضر هم بود ، نمى توانست آن ها را دفع كند .
د ـ دعايش مستجاب است
113 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : سه دعا مستجاب است: دعاى حج گزار (از خدا) در مورد مراقبت از خانواده اش، دعاى بيمار، پس او را نيازاريد و دلتنگ نكنيد و دعاى مظلوم.
114 ـ پيامبر خدا صلّى الله عليه و آله : حاجيان و عمره گزاران ، ميهمانان خدايند . خداوند، دعوتشان كرده ، پاسخ گفته اند . آنان هم از خدا در خواست كرده اند ، عطايشان كرده است .
